3x IS SCHEEPSRECHT

Bevor ich meinen Abenteuer weiter schreibe mochte ich aus Name von Gabi und Rosmarie alle ihre Familie, freunde und bekanten schone grüsse bestellen aus die Nuba Mountain.

BEZOEK LWERE SPLA

Vandaag mijn 3e bezoek aan Lwere gehad, sinds ik afgelopen donderdag weer in Kauda ben neergestreken, we (UNMO Kapitein Melibua van de Figi eilanden, Nationaal Monitor SPLA Maj Hassan, Vertaler Mustaffa en ikzelf) gingen naar het SPLA Hoofdkwartier (Sudanese People Liberation Army) om een aantal officiële brieven te overhandigen.
Na het doel van de patrouille, heb ik nog een onderwerp ter tafel gebracht die de gemoederen de laatste tijd redelijk bezig hebben gehouden.
Er zijn na de Medevac van juli regelmatig verzoeken geweest voor medisch transport d.m.v. een helikopter van de VN.
De afspraak na de Medevac was, omdat die gedaan was door een medische vertegenwoordiger van de SPLA, dat in het vervolg alleen de medische staf van het ziekenhuis in Lwere bevoegd zou zijn om een transportaanvraag te doen voor hun patiënten.
Afgelopen weekeind was er weer zo een brief en wij moeten eerst checken bij het ziekenhuis of het verzoek van hun afkomstig is.

Ook dit keer was dit niet het geval, maar ongepast eigen initiatief van een overijverige medische vertegenwoordiger van de SPLA.
En zo kwam dit onderwerp dus vanochtend weer op tafel tijdens onze meeting op het hoofdkwartier van de SPLA in Lwere.
De gesprekpartners begrepen volkomen ons standpunt en waren ook niet op de hoogte van deze individuele acties.

BEZOEK LWERE HOSPITAAL

Een en ander resulteerde in het feit, dat het hoofd van de medische eenheden met ons meeging naar het ziekenhuis in Lwere, om met de medische staf daar tot overeenstemming te komen over procedures en bevoegdheden.

Na een zeer goed gesprek met Gabi, Rosmarie en de vertegenwoordiger van de SPLA, en een lekker bakkie koffie, kwam het gesprek nog op de laatste patiënt terecht.
De verpleegkundigen zeiden niet te weten waar de patiënt was, zijn maten hadden hem weer meegenomen omdat ze transport geregeld hadden.
De verwarring was dus even aanwezig, maar duurde niet lang omdat de Nationaal Monitor Maj Hassan wist te vertellen dat de patiënt al die dagen in een “toekel” (lokaal huis) vlakbij UNICEF lag te wachten (zonder medische verzorging)op medisch transport met een helikopter.
De verwarring maakte gelijk plaats voor verbazing, hoe kan men zo met een patiënt omgaan. Eerst hem over die verschrikkelijke weg de berg af rijden en hem dan zonder echte medische verzorging in een “toekel” neer leggen.
Omdat nu niemand meer bekend was met de toestand van de patiënt was er besloten om Rosmarie met de benodigde middelen naar de locatie van de patiënt te brengen.
Zo daar gingen we dus nu met zijn vijven op weg als de “Driving Dokters” op huis bezoek.
Na 20 minuten (5 Km) hobbelen, glijden en schudden, kwamen wij bij UNICEF aan, de mannen die daar zaten stonden gelijk op van hun kaarttafel om ons te verwelkomen.
Dat is de grootste vorm van tijd verdrijf voor mannen in de Nuba Mountains, kaarten of domino spelen, het werk wordt gedaan door de vrouwen.

Even afgedwaald maar nu weer op het juiste spoor, volgden we een aantal van die mannen tussen de maïsvelden door naar de “toekel” waar de patiënt zou liggen. En ja daar onder een met zeil afgedekte ruimte lag een van pijn vertrokken man op een bed.
De man had trouwens de verwondingen opgelopen tijdens een gevecht, waarbij hij diverse malen was geslagen met een ijzeren stang, in gezicht en zij.
Rosmarie heeft de man onderzocht en stelde vast dat hij geen inwendige bloedingen had, omdat zijn bloeddruk, hartslag nog zeer goed waren na de 48 uur die hij daar al gelegen had en de patiënt dronk,at en kon plassen. Mogelijk komen de pijnen van zwaar aangeslagen spieren, een botbreuk of van de nier.
Om wat tegen de pijn te geven besloot ze een infuus aan te leggen en daarmee een pijnstiller toe te dienen. Daar stond ik dan als een volwaardige assistent, een infuusflesje hoog te houden in een “toekel” midden in Soedan.
Zijn toestand was niet levensbedreigend, de medische evacuatie per helikopter dus ook niet noodzakelijk
Er werden aan de aanwezigen 3 opties gegeven, ze konden hem daar laten liggen zonder verzorging, de dokter van Save the Children halen voor een onderzoek wat er mogelijk aan de hand is, of de patiënt weer naar Lwere hospitaal brengen.
Morgen zullen mogelijk wel horen wie van de drie het is geworden, maar als ik moet gokken ga ik voor 3.

TERUGREIS

Nadat we vertrokken waren hebben we Hassan en Mustaffa in Kauda afgezet, Rosmarie weer bergop teruggebracht naar Lwere Hospitaal en zijn wij teruggekeerd in de richting van de Team-Site. Onderweg kwamen wij een mij reeds bekende Hollander van Soedanese afkomst met zijn schoonzusters tegen.
Deze man werkt voor een hulporganisatie in Soedan en woont al jaren in Apeldoorn. Tja een landsman laat je niet lopen, dus hebben wij Kuwa en de dames meegenomen en kort voor Kauda afgezet.
Na een vertrek om 10.00 uur in de ochtend arriveerden wij, na 8 uur weer op ons vertrouwde nest, Kauda Team-Site terug.
Met het gevoel van een padvinder, elke dag een goede daad verrichten stapte ik uit de auto en had een goed gevoel weer enkele mensen geholpen te hebben.

Jullie kunnen van mij geloven de dagen vliegen hier voorbij, elke keer is er wel weer een konijn die uit de bekende hoed komt.

Vanuit Kauda
Zuid Kordofan
Soedan
Groet ik jullie allen
Martin