AFSCHEID KOMT DICHTERBIJ
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Martin
14 September 2007 | Soedan, Khartoem
AFSCHEID
Inmiddels ben ik in mijn missie in de laatste week op Team Site Kauda beland.
Wat begon als een Half jaar, zes maanden is voorbij gevlogen, nu is de tijd gekomen om afscheid te nemen.
Afscheid die niet alleen een UN vertegenwoordiger moet nemen, ook bij het Duitse ziekenhuis is de uitzendtermijn 6 maanden. Gabi is de eerste die haar toer er op heeft zitten. Ze is gisterenmorgen vertrokken met een vliegtuig van Samaritan’s Purse naar Kenia en dan via Engeland naar München. Het vliegtuig van Samaritan’s Purse heeft volgens mij al een heel leven achter zich, misschien wel al 50 jaar. Zo een toestel zou eens moeten vertellen wat het allemaal meegemaakt heeft.
LAATSTE AIRPATROL
Deze dag stond voor ons in het teken van een Airpatrol naar Heiban. Ik had mij laten toevoegen aan deze patrouille, want ik had nog foto’s voor mensen in Heiban en wilde die graag nog zelf even bezorgen.
Wel, dat is helemaal gelukt. De mensen waren blij verrast toen ze zichzelf zagen en de verzoeken voor foto’s waren er legio.
Helaas heb ik ze moeten teleurstellen en verteld dat ik niet meer in Heiban zal komen omdat mijn missie er bijna opzit.
We hadden een militaire inspectie te doen bij de SPLA (Sudanese People Liberation Army) eenheid van de JIU (Joint Integrated Unit).
Nadat ik daar wat foto’s had uitgereikt werden de gegevens door de patrouille leider Adeyinka uit Nigeria opgevraagd en op de daarvoor bestemde formulieren genoteerd.
Nadat de formulieren door alle partijen ondertekend waren, werd er afscheid genomen.
Wij vertrokken weer te voet in de richting van de helikopter, wel even via de markt natuurlijk.
In Heiban is het donderdag markt uit de hele regio komt eenieder dan naar Heiban, om te kopen of verkopen.
Zo een markt is een bonte verzameling van mensen en kleuren, het is prachtig om er over te lopen en links en rechts een praatje te maken.
Jullie zullen denken een praatje maken, ja mijn Arabisch wordt met de dag beter. Ook zijn veel mensen hier het Engels machtig en is een praatje maken dus goed mogelijk.
Ook op de markt heb ik wat foto’s uitgedeeld en veel handen geschud, zo ook met de OMDA de burgemeester van Heiban en omliggende gebieden.
LWERE
Vanmorgen ben ik met Klfour onze vertaler en vrouw naar Lwere geweest, ze is 4 maanden zwanger en heeft een urineweg infectie, die naar zeggen van de Rosmarie (de verpleegster) de meeste vrouwen wel hebben in deze omstandigheden en als ze dan ook nog zwanger zijn 1 en 1 = 2.
Dus een antibiotica kuurtje voor zwangere vrouwen wordt voorgeschreven en het advies veel drinken minimaal 3 liter water per dag.
Ook heeft ze gisteren wat bloed verloren, het recept hier tegen is veel rust en niet te zware inspanningen. Wel, dat is in dit land het laatste wat de vrouwen hier kunnen krijgen,ik zal de duimen maar drukken dat alles goed blijft gaan.
LEVEN EN DOOD
Terwijl ze buiten het ziekenhuis nog wat instructies kregen van Rosmarie liep er een vrouw huilend het ziekenhuis uit met in haar armen haar dode baby’tje.
Het kindje was na een moeilijke bevalling gisterenavond geboren maar toch helaas vanmorgen overleden.
Dan sta je daar dan op een berghelling in de Nuba Mountains voor een Duits ziekenhuis en zie de twee meest ingrijpende gebeurtenissen van het leven in een tel voorbijkomen. Zwangerschapsgeluk en de dood, het overlijden van een pasgeborene.
Even slikken en accepteren dat hier deze twee dingen als de normaalste dingen hand in hand samengaan, de strijd van het overleven.
ETENTJE
S’avonds was ik samen met een collega uit Bangladesh (een moslim) uitgenodigd om te komen eten bij Klfour en zijn vrouw.
Klfour is moslim en ik was dan ook uitgenodigd i.v.m. de ramadan en zijn afscheid van mij.
Het eten zag er perfect uit en smaakte ook heerlijk, als je zou zien onder welke omstandigheden het bereid moet worden kan ik alleen maar zeggen petje af voor zijn vrouw.
Ik heb er heerlijk van genoten.
Mijn veronderstelling dat het etentje samen met mijn gastheer en zijn vrouw zou zijn, kwam niet in zijn geheel uit. Bij de maaltijd was zijn vrouw niet aanwezig, ze bleef in de “keuken” en wij zaten alleen met mannen te eten.
Het is een gewoonte die ik respecteer, maar die ik vanuit mijn eigen opvattingen een beetje raar vindt.
WATERPOMP
Een ander hot item is op dit moment het koude water, de waterpomp voor de douche en toiletten is al een weekje defect.
We gaan de grote en kleine boodschap doen met een emmer, zodat we de afgeleverde eindproducten door de daarvoor bestemde afvoerbuis kunnen spoelen.
Zo dat zijn die behoeftes en dan is er nog tandjes poetsen, scheren en douchen. Op de aloude bekende emmer methode worden sóchtends de tandjes gepoetst en de haartjes verwijderd. Aangezien ik nog in het bezit ben van een waterzak, is die gevuld met water en in de zon gehangen, na een paar uur heerlijk te gebruiken als warme douche.
Toch kijken we allen reikhalzend uit naar de helikopter van zondag die de verlossing moet brengen, namelijk een loodgieter met waterpomp.
We wachten af.
SCHOONHEID
Ik ga afsluiten met een plaatje dat ik geschoten heb van de lucht, de kleuren die hier zo af en toe verschijnen zijn overweldigend mooi.
Ik hoop dat de schoonheid een beetje kan overkomen met de foto van die prachtige lucht.
Vanuit Kauda
Zuid Kordofan
Soedan
Groet ik jullie allen
Masalaama
Martin
Inmiddels ben ik in mijn missie in de laatste week op Team Site Kauda beland.
Wat begon als een Half jaar, zes maanden is voorbij gevlogen, nu is de tijd gekomen om afscheid te nemen.
Afscheid die niet alleen een UN vertegenwoordiger moet nemen, ook bij het Duitse ziekenhuis is de uitzendtermijn 6 maanden. Gabi is de eerste die haar toer er op heeft zitten. Ze is gisterenmorgen vertrokken met een vliegtuig van Samaritan’s Purse naar Kenia en dan via Engeland naar München. Het vliegtuig van Samaritan’s Purse heeft volgens mij al een heel leven achter zich, misschien wel al 50 jaar. Zo een toestel zou eens moeten vertellen wat het allemaal meegemaakt heeft.
LAATSTE AIRPATROL
Deze dag stond voor ons in het teken van een Airpatrol naar Heiban. Ik had mij laten toevoegen aan deze patrouille, want ik had nog foto’s voor mensen in Heiban en wilde die graag nog zelf even bezorgen.
Wel, dat is helemaal gelukt. De mensen waren blij verrast toen ze zichzelf zagen en de verzoeken voor foto’s waren er legio.
Helaas heb ik ze moeten teleurstellen en verteld dat ik niet meer in Heiban zal komen omdat mijn missie er bijna opzit.
We hadden een militaire inspectie te doen bij de SPLA (Sudanese People Liberation Army) eenheid van de JIU (Joint Integrated Unit).
Nadat ik daar wat foto’s had uitgereikt werden de gegevens door de patrouille leider Adeyinka uit Nigeria opgevraagd en op de daarvoor bestemde formulieren genoteerd.
Nadat de formulieren door alle partijen ondertekend waren, werd er afscheid genomen.
Wij vertrokken weer te voet in de richting van de helikopter, wel even via de markt natuurlijk.
In Heiban is het donderdag markt uit de hele regio komt eenieder dan naar Heiban, om te kopen of verkopen.
Zo een markt is een bonte verzameling van mensen en kleuren, het is prachtig om er over te lopen en links en rechts een praatje te maken.
Jullie zullen denken een praatje maken, ja mijn Arabisch wordt met de dag beter. Ook zijn veel mensen hier het Engels machtig en is een praatje maken dus goed mogelijk.
Ook op de markt heb ik wat foto’s uitgedeeld en veel handen geschud, zo ook met de OMDA de burgemeester van Heiban en omliggende gebieden.
LWERE
Vanmorgen ben ik met Klfour onze vertaler en vrouw naar Lwere geweest, ze is 4 maanden zwanger en heeft een urineweg infectie, die naar zeggen van de Rosmarie (de verpleegster) de meeste vrouwen wel hebben in deze omstandigheden en als ze dan ook nog zwanger zijn 1 en 1 = 2.
Dus een antibiotica kuurtje voor zwangere vrouwen wordt voorgeschreven en het advies veel drinken minimaal 3 liter water per dag.
Ook heeft ze gisteren wat bloed verloren, het recept hier tegen is veel rust en niet te zware inspanningen. Wel, dat is in dit land het laatste wat de vrouwen hier kunnen krijgen,ik zal de duimen maar drukken dat alles goed blijft gaan.
LEVEN EN DOOD
Terwijl ze buiten het ziekenhuis nog wat instructies kregen van Rosmarie liep er een vrouw huilend het ziekenhuis uit met in haar armen haar dode baby’tje.
Het kindje was na een moeilijke bevalling gisterenavond geboren maar toch helaas vanmorgen overleden.
Dan sta je daar dan op een berghelling in de Nuba Mountains voor een Duits ziekenhuis en zie de twee meest ingrijpende gebeurtenissen van het leven in een tel voorbijkomen. Zwangerschapsgeluk en de dood, het overlijden van een pasgeborene.
Even slikken en accepteren dat hier deze twee dingen als de normaalste dingen hand in hand samengaan, de strijd van het overleven.
ETENTJE
S’avonds was ik samen met een collega uit Bangladesh (een moslim) uitgenodigd om te komen eten bij Klfour en zijn vrouw.
Klfour is moslim en ik was dan ook uitgenodigd i.v.m. de ramadan en zijn afscheid van mij.
Het eten zag er perfect uit en smaakte ook heerlijk, als je zou zien onder welke omstandigheden het bereid moet worden kan ik alleen maar zeggen petje af voor zijn vrouw.
Ik heb er heerlijk van genoten.
Mijn veronderstelling dat het etentje samen met mijn gastheer en zijn vrouw zou zijn, kwam niet in zijn geheel uit. Bij de maaltijd was zijn vrouw niet aanwezig, ze bleef in de “keuken” en wij zaten alleen met mannen te eten.
Het is een gewoonte die ik respecteer, maar die ik vanuit mijn eigen opvattingen een beetje raar vindt.
WATERPOMP
Een ander hot item is op dit moment het koude water, de waterpomp voor de douche en toiletten is al een weekje defect.
We gaan de grote en kleine boodschap doen met een emmer, zodat we de afgeleverde eindproducten door de daarvoor bestemde afvoerbuis kunnen spoelen.
Zo dat zijn die behoeftes en dan is er nog tandjes poetsen, scheren en douchen. Op de aloude bekende emmer methode worden sóchtends de tandjes gepoetst en de haartjes verwijderd. Aangezien ik nog in het bezit ben van een waterzak, is die gevuld met water en in de zon gehangen, na een paar uur heerlijk te gebruiken als warme douche.
Toch kijken we allen reikhalzend uit naar de helikopter van zondag die de verlossing moet brengen, namelijk een loodgieter met waterpomp.
We wachten af.
SCHOONHEID
Ik ga afsluiten met een plaatje dat ik geschoten heb van de lucht, de kleuren die hier zo af en toe verschijnen zijn overweldigend mooi.
Ik hoop dat de schoonheid een beetje kan overkomen met de foto van die prachtige lucht.
Vanuit Kauda
Zuid Kordofan
Soedan
Groet ik jullie allen
Masalaama
Martin
-
15 September 2007 - 07:14
JandvdS:
martin,
de laatste loodjes en je begint al een beetje melancholiek te "klinken" bij het naderende afscheid. Een aparte, maar prachtige missie zit er bijna op.
Laat ons op een of andere manier weten wanneer, waar en hoe laat je aankomt in NLD t.b.v. een ontvangstcomite.
Groeten
Jan en Ingrid -
15 September 2007 - 07:47
Adie & Stef:
Hi Martin, nog even bijten en genieten, maak het plezierig af zo'n mooie missie.
Groetjes en tot ziens. -
16 September 2007 - 18:01
Samantha:
hey papa
nou ik heb eindelijk weer eens het stuk gelezen daar zul je wel blij mee zijn :D.
ik vraag me wel af hoe je het voor elkaar krijgt om een half uur op een emmer te zitten want thuis ben je altijd een half uur weg maar dat zou je daar wel sneller doen hahah :):).
ik hoop voor je dat de laatste paar weken ook nog fijn zullen zijn.
en als het aan jou ligt wil je nog wel een half jaar blijven hihi.
hoop gauw weer wat van je te horen en we verheugen ons op je thuis komst.
dikke kusz sam hvj
-
17 September 2007 - 10:18
Daniël Loos:
Ha die Pa,
Ja dit zal wel één van je laatste berichten zijn vanaf deze locatie, binnenkort zullen we weer vol bewondering je foto's bekijken die je allemaal daar hebt gemaakt.
Het is wel weer ongelofelijk wat je in zo een korte tijd weer allemaal meemaakt.
Heel veel sterkte/plezier de laatste week op je team site in Kauda.
We spreken je snel weer.
Dikke kus Daan, Kir en Sam -
19 September 2007 - 12:38
Frans En Loes :
Nou Martin sterkte bij het afscheid nemen , na zo'n mooie tijd zal dat niet meevallen .. groetjes Frans & Loes -
21 September 2007 - 10:33
Tja :
nog ff en dan is het klaar daar,, een prachtig land en met mooie verhale zal ze missen als je er niet meer ben en roon ook tot snel doei gr ronald en ireen -
22 September 2007 - 17:48
Suzanne:
Na een korte hereniging met papa Ronald ben jij weer op andere bodem dan mijn vader at the moment. Kunnen jullie niet meer oefenen voor de jostie band ;-) Martin, succes nog die laatste weekjes. Het is bijna zover en dan kunnen jullie lekker naar huis. Nu nog even wat ervaringen opdoen en meenemen in die rugzak! Hou je haaks!
Groetjes Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
