Soedan anders bekeken
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Martin
07 Februari 2011 | Soedan, Khartoem
De aanhef van dit verslag kan voor veel onderwerpen gebruikt worden. Ik gebruik het voor een hedendaagse cultuur, blik in het verleden en de schoonheid van de natuur.
De eerste periode in deze missie verbrengen wij in Khartoem op het hoofdkwartier van UNMIS. Voor de burgers en stafofficieren geldt hier een 5 daagse werkweek van zondag t/m donderdag in het weekend (vrijdag & zaterdag) wordt er niet gewerkt. Hierdoor hebben wij tijdens ons verblijf de eerste twee a drie weken ook de weekenden vrij. Deze 2 dagen hebben wij gebruikt om iets van Khartoem en Soedan op te snuiven.
Cultuur
Afgelopen vrijdag zijn mijn collega’s naar de kamelenmarkt en het Nubian worstelen in Omdurman geweest. De kamelenmarkt is in de morgen en de worstelwedstrijden beginnen rond 16.00 uur met het gebed en duren tot zonsondergang. Mijn Bud en ik hadden ervoor gekozen om eens heerlijk te gaan zwemmen bij de Germanclub (Hellog), onder het genot van een goed boek en een lekkere koele versnapering (colatje). Even ontspannen voordat we onze plaatsingen in het zuiden te horen krijgen en wij daadwerkelijk naar een teamsite vertrekken.
Historie
Op zaterdag, jullie weten nog ook hier op het hoofdkwartier een vrije dag, zijn we de andere twee onderwerpen van “Soedan anders bekeken” gaan invullen.
Als eerste stond op het programma een bezoek aan de piramides van Meroë, in 2007 was ik ook al in de gelukkige omstandigheden tijdens mijn 1e UNMIS missie om dit historisch stukje Soedan te bezoeken.
Meroë is een historische stad in Soedan op de rechteroever van de Nijl. De stad ligt 250 km rijden ten noorden van Khartoem.
De stad kan in drie delen worden ingedeeld:
- Het Koninklijke gedeelte. Dit deel was ommuurd. Hier stond het paleis, samen met een aantal andere overheidsgebouwen. Ook was hier een badhuis te vinden.
- Het tempelcomplex dat aan de God Amon was gewijd. Onder de hoofdingang van de zonnetempel lag een bronzen hoofd van Keizer Augustus begraven.
- Het gedeelte waar het gewone volk leefde.
Dit gedeelte hebben wij niet bezocht, wij zijn naar de piramides geweest die ook deel uitmaakte van Meroë.
Meroë is bekend door de meer dan 200 piramides die ten westen van de stad te vinden zijn. De piramiden staan gegroepeerd in drie groepen. De meeste zijn rond de 30 meter hoog en werden gebruikt om koningen in te begraven. Deze werden net als in de Egyptische piramide eerst gemummificeerd en vervolgens in een houten sarcofaag gelegd.
Nadat de stad verlaten werd zijn alle piramides geplunderd, door schatzoekers met explosieven bewerkt en vervallen tot ruïnes. Een paar piramiden zijn gerestaureerd en er zijn een aantal piramides op schaalmodel nagebouwd, van een meter of 6 hoog.
Dit speelde zich allemaal af van ±800 v.Chr. tot 350 na Chr. en vormde 700 jaar lang de hoofdstad van het koninkrijk Koesj.
Terug naar de zaterdag; om 07.00 uur stond ons vervoer, een Hyundai 200, voor de deur met 2 Soedanese begeleiders en een chauffeur. De begeleiding had onze reisvergunning geregeld, die benodigd is om de diverse checkpoints langs de route te passeren. Verder kom je op de route ook nog een aantal tolpoorten tegen, waar voor het passeren betaald moet worden. Aangezien men in het noorden van Soedan overwegend Arabisch spreekt is het geen overbodige luxe om begeleiding te hebben die de taal spreekt en als tolk kan fungeren.
Wij stonden dus om 07.00 uur klaar en na de bekende begroetingen “Salem Aleikum” vertrokken wij voor de 250 Km lange rit naar Meroë. De rit ging vanuit Khartoem in noordelijke richting, dit is in de richting van Egypte. De weg is een tweebaansweg die door veel verkeer gebruikt wordt, zowel personenauto’s, vrachtauto’s (van die Roadtrains), ezelwagens en voetgangers. De stijlen van rijden die daar gebezigd worden zouden in Nederland niet misstaan in het programma wegmisbruikers. Gelukkig hadden wij een erg goede chauffeur die ook zuinig was op zijn auto, zodat zelfs de enkele verkeersdrempels die we tegenkwamen rustig genomen werden en niet als springschans gebruikt werden zoals de overgrote meerderheid ze wel meent te moeten gebruiken.
De weg volgt aan de oostzijde de Nijl, de ene keer wat dichter en dan weer verder van de Nijl verwijderd. Dit is goed te zien aan de vegetatie die soms weelderig is en even verder is de omgeving weer woestijnachtig, dor en droog ook zo kort al aan het eind van de winter.
Woestijn wordt het echt als de zomer er in zijn volle verzengende hitte is, er valt nu al geen neerslag meer en langzaam veranderd de omgeving in een dorre vlakte.
In het steeds veranderende landschap duiken opeens vreemde rotsachtige bergen op die wijdverspreid van elkaar liggen. Het lijkt wel of ze door mensen handen zo neer gelegd zijn, maar als je dichterbij komt zie je dat de natuur deze creaties geschapen heeft.
Na een rit van 4 uur zien we vanaf de weg de piramides aan de oostzijde van de weg liggen, er gaat even een rilling door mij heen omdat het me weer op dezelfde manier pakt als toen ik de contouren van de piramides voor de eerste keer zag.
We slaan rechtsaf van de asfaltweg af en hobbelen door het droge zand richting de piramides, met een enorme stofwolk achter ons latend.
Bij de ingang was niet veel veranderd, de souvenir verkopers, het gebouwtje met de kassa en de kamelendrijvers die ons graag een ritje op hun kameel willen verkopen.
Een ritje op hun kameel hebben we gedaan toen we de piramides bezocht hadden en terug moesten naar de uitgang.
De heenweg naar de piramides zijn we lopend ploeterend door het mulle zand de duinen opgestegen en daar hebben we genoten van een schouwspel van de natuur die niet op foto’s en met tekst uit te drukken zijn. De kleur van het firmament, de intensiteit van het zonlicht, het zand en het gesteente maakt een combinatie die een indruk achterlaat die je niet meer vergeet. Voor mijzelf gewoon adembenemend.
Natuur
Nadat het bezoek aan de piramides van Meroë vertrokken we weer richting de asfaltweg, na 200meter nog even gestopt om een overall plaatje te schiet en even in gedachten verzonken, tijdens het maken van de foto’s, dat dit mogelijk de laatste keer is dat ik dit stukje historie in Soedan in live zie. Gelijk schiet door mij heen dat ik er toch 2x geweest ben en tot de weinigen in de wereld behoor die hier geweest is.
We vervolgen onze weg weer in de richting van Khartoem om de Nijl te gaan bekijken bij een stroomversnelling. Na 1 ½ uur in zuidelijke richting rijden verlaten we de asfaltweg aan de rechterzijde. De rit voert ons door een droge omgeving, langs bergen en door zoals ze in Afghanistan zeggen quala’s (nederzettingen). Ineens begint de omgeving groener te worden, we naderen de Nijl. Van wat gras wordt de omgeving steeds weelderiger aan vegetatie en voor ons zien we in de verte wuivende palmbomen, de palmbomen staan hier aan de oever van de Nijl.
We arriveren bij een locatie die de eigenaar aanduid als “ontspanningsressort”. Dit gebied bij de Nijl wordt door de bewoners van Khartoem in het weekend gebruikt als uitstapje en relaxoord. Er zitten wat inheemse dieren in kooien, 2 apen een krokodil en wat vogels, ook staan er voor kinderen wat speeltoestellen die toch tekenen hebben van enige vergane glorie.
Lopend door dit kleine complexje komen we aan de oever van de Nijl, wat ons gelijk opvalt is dat de waterspiegel erg laag is, van de oever tot aan het water ligt een diepte van 6 meter. Toch imponerend als je er even bij nadenkt dat in de regentijd de Nijl zelfs over de oeverbanken heen kan stromen, wat een enorme hoeveelheid water is daar voor nodig om die diepte voor ons helemaal te vullen.
De pontons aan de oever die bij hoger water dienst doen als stijger, liggen nu als grote logge stalen walrussen, vastgehouden door enorme staalkabels, tegen de rivierbedding aan. Aan beide oevers zie je dieselwaterpompen staan die deel uit maken van het irrigatie systeem. Het water uit de Nijl wordt opgepompt en het Nijl water vloeit dan over de akkers op de oevers van de Nijl. Wat wel opvalt is dat deze pompen een uitstoot hebben van roetdampen die bij ons niet door de keuring zou komen.
Nadat de kapitein van het Nijlbootje brandstof geregeld had konden we aan boord gaan om in de richting van de stroomversnelling te varen.
Ik kom ogen tekort als we de Nijl op varen, voor ons rijzen grote stenen bergen op uit de aarde en daar tussendoor heeft de Nijl door de eeuwen heen zijn weggebaand. Ook hier is de combinatie van lucht, bergen, vegetatie, water en lokale bouwsels een imponerend schouwspel.
Het is mogelijk om door de stroomversnelling te varen en omdat we zuidelijk varen, dus stroom opwaarts, moet de gashendel van de boort door de kapitein verder opengedraaid worden. De boot schuift langzaam door het kolkende water en na een paar minuten maakt de boot weer meer vaart en zijn we aan de andere kant. Hier hebben wij een goed zicht op de plek waar verderop de Nijl zich tussen de bergen door moet persen, als het waterpijl in de regentijd zeker 6 meter hoger is.
De stroomversnelling waar we nu op de terugweg doorheen schieten is bij een zo hoge waterstand ver onder het oppervlakte, maar voor ons nu een leuke ervaring.
Wij zien hier ook nog enig klein bootverkeer op de Nijl, de kleine bootjes die langskomen herbergen niet alleen mensen maar ook soms geiten of zelfs een ezel met zijn kar die hij normaal gesproken zelf moet trekken. Dat zal deze dag wel de most Lucky donkey in Soedan geweest zijn.
Nadat wij weer bij het beginpunt teruggekeerd waren en het boot vaartje betaald hadden, vertrokken we richting Khartoem voor het laatste loodje van onze trip, de terugreis.
Eerst moesten we nog een halfuurtje hobbelen over zandpaden richting de asfaltweg en daarna richting het zuiden. Om 18.00uur kwamen we aan bij het Hollandhuis vol met indrukken en de indrukken van de stoelen op een aantal gevoelige plekken. Alle indrukken waren de moeite waard geweest om dit allemaal te kunnen zien, het is iets om altijd aan terug te denken.
Plaatsing
Vandaag zijn de plaatsingen bekend geworden en weten we waar de komende 5 ½ maand onze bedjes zullen staan. Ik heb een plaatsing gekregen in Sector 2 Teamsite Rumbek, helaas heeft de VN niet de door ons gevraagde buddy indeling gehonoreerd. Ik zal hier in Khartoem afscheid moeten nemen van mijn buddy Ralph en ga als enige Nederlander naar Rumbek.
Nog even en het UNMO werk gaat beginnen en zal ik 24/7 dienst doen voor de VN en een bijdrage gaan leveren aan de stabiliteit in zuid Soedan.
Tot mijn volgende verslag
Groet ik allen
Masalama
Martin
De eerste periode in deze missie verbrengen wij in Khartoem op het hoofdkwartier van UNMIS. Voor de burgers en stafofficieren geldt hier een 5 daagse werkweek van zondag t/m donderdag in het weekend (vrijdag & zaterdag) wordt er niet gewerkt. Hierdoor hebben wij tijdens ons verblijf de eerste twee a drie weken ook de weekenden vrij. Deze 2 dagen hebben wij gebruikt om iets van Khartoem en Soedan op te snuiven.
Cultuur
Afgelopen vrijdag zijn mijn collega’s naar de kamelenmarkt en het Nubian worstelen in Omdurman geweest. De kamelenmarkt is in de morgen en de worstelwedstrijden beginnen rond 16.00 uur met het gebed en duren tot zonsondergang. Mijn Bud en ik hadden ervoor gekozen om eens heerlijk te gaan zwemmen bij de Germanclub (Hellog), onder het genot van een goed boek en een lekkere koele versnapering (colatje). Even ontspannen voordat we onze plaatsingen in het zuiden te horen krijgen en wij daadwerkelijk naar een teamsite vertrekken.
Historie
Op zaterdag, jullie weten nog ook hier op het hoofdkwartier een vrije dag, zijn we de andere twee onderwerpen van “Soedan anders bekeken” gaan invullen.
Als eerste stond op het programma een bezoek aan de piramides van Meroë, in 2007 was ik ook al in de gelukkige omstandigheden tijdens mijn 1e UNMIS missie om dit historisch stukje Soedan te bezoeken.
Meroë is een historische stad in Soedan op de rechteroever van de Nijl. De stad ligt 250 km rijden ten noorden van Khartoem.
De stad kan in drie delen worden ingedeeld:
- Het Koninklijke gedeelte. Dit deel was ommuurd. Hier stond het paleis, samen met een aantal andere overheidsgebouwen. Ook was hier een badhuis te vinden.
- Het tempelcomplex dat aan de God Amon was gewijd. Onder de hoofdingang van de zonnetempel lag een bronzen hoofd van Keizer Augustus begraven.
- Het gedeelte waar het gewone volk leefde.
Dit gedeelte hebben wij niet bezocht, wij zijn naar de piramides geweest die ook deel uitmaakte van Meroë.
Meroë is bekend door de meer dan 200 piramides die ten westen van de stad te vinden zijn. De piramiden staan gegroepeerd in drie groepen. De meeste zijn rond de 30 meter hoog en werden gebruikt om koningen in te begraven. Deze werden net als in de Egyptische piramide eerst gemummificeerd en vervolgens in een houten sarcofaag gelegd.
Nadat de stad verlaten werd zijn alle piramides geplunderd, door schatzoekers met explosieven bewerkt en vervallen tot ruïnes. Een paar piramiden zijn gerestaureerd en er zijn een aantal piramides op schaalmodel nagebouwd, van een meter of 6 hoog.
Dit speelde zich allemaal af van ±800 v.Chr. tot 350 na Chr. en vormde 700 jaar lang de hoofdstad van het koninkrijk Koesj.
Terug naar de zaterdag; om 07.00 uur stond ons vervoer, een Hyundai 200, voor de deur met 2 Soedanese begeleiders en een chauffeur. De begeleiding had onze reisvergunning geregeld, die benodigd is om de diverse checkpoints langs de route te passeren. Verder kom je op de route ook nog een aantal tolpoorten tegen, waar voor het passeren betaald moet worden. Aangezien men in het noorden van Soedan overwegend Arabisch spreekt is het geen overbodige luxe om begeleiding te hebben die de taal spreekt en als tolk kan fungeren.
Wij stonden dus om 07.00 uur klaar en na de bekende begroetingen “Salem Aleikum” vertrokken wij voor de 250 Km lange rit naar Meroë. De rit ging vanuit Khartoem in noordelijke richting, dit is in de richting van Egypte. De weg is een tweebaansweg die door veel verkeer gebruikt wordt, zowel personenauto’s, vrachtauto’s (van die Roadtrains), ezelwagens en voetgangers. De stijlen van rijden die daar gebezigd worden zouden in Nederland niet misstaan in het programma wegmisbruikers. Gelukkig hadden wij een erg goede chauffeur die ook zuinig was op zijn auto, zodat zelfs de enkele verkeersdrempels die we tegenkwamen rustig genomen werden en niet als springschans gebruikt werden zoals de overgrote meerderheid ze wel meent te moeten gebruiken.
De weg volgt aan de oostzijde de Nijl, de ene keer wat dichter en dan weer verder van de Nijl verwijderd. Dit is goed te zien aan de vegetatie die soms weelderig is en even verder is de omgeving weer woestijnachtig, dor en droog ook zo kort al aan het eind van de winter.
Woestijn wordt het echt als de zomer er in zijn volle verzengende hitte is, er valt nu al geen neerslag meer en langzaam veranderd de omgeving in een dorre vlakte.
In het steeds veranderende landschap duiken opeens vreemde rotsachtige bergen op die wijdverspreid van elkaar liggen. Het lijkt wel of ze door mensen handen zo neer gelegd zijn, maar als je dichterbij komt zie je dat de natuur deze creaties geschapen heeft.
Na een rit van 4 uur zien we vanaf de weg de piramides aan de oostzijde van de weg liggen, er gaat even een rilling door mij heen omdat het me weer op dezelfde manier pakt als toen ik de contouren van de piramides voor de eerste keer zag.
We slaan rechtsaf van de asfaltweg af en hobbelen door het droge zand richting de piramides, met een enorme stofwolk achter ons latend.
Bij de ingang was niet veel veranderd, de souvenir verkopers, het gebouwtje met de kassa en de kamelendrijvers die ons graag een ritje op hun kameel willen verkopen.
Een ritje op hun kameel hebben we gedaan toen we de piramides bezocht hadden en terug moesten naar de uitgang.
De heenweg naar de piramides zijn we lopend ploeterend door het mulle zand de duinen opgestegen en daar hebben we genoten van een schouwspel van de natuur die niet op foto’s en met tekst uit te drukken zijn. De kleur van het firmament, de intensiteit van het zonlicht, het zand en het gesteente maakt een combinatie die een indruk achterlaat die je niet meer vergeet. Voor mijzelf gewoon adembenemend.
Natuur
Nadat het bezoek aan de piramides van Meroë vertrokken we weer richting de asfaltweg, na 200meter nog even gestopt om een overall plaatje te schiet en even in gedachten verzonken, tijdens het maken van de foto’s, dat dit mogelijk de laatste keer is dat ik dit stukje historie in Soedan in live zie. Gelijk schiet door mij heen dat ik er toch 2x geweest ben en tot de weinigen in de wereld behoor die hier geweest is.
We vervolgen onze weg weer in de richting van Khartoem om de Nijl te gaan bekijken bij een stroomversnelling. Na 1 ½ uur in zuidelijke richting rijden verlaten we de asfaltweg aan de rechterzijde. De rit voert ons door een droge omgeving, langs bergen en door zoals ze in Afghanistan zeggen quala’s (nederzettingen). Ineens begint de omgeving groener te worden, we naderen de Nijl. Van wat gras wordt de omgeving steeds weelderiger aan vegetatie en voor ons zien we in de verte wuivende palmbomen, de palmbomen staan hier aan de oever van de Nijl.
We arriveren bij een locatie die de eigenaar aanduid als “ontspanningsressort”. Dit gebied bij de Nijl wordt door de bewoners van Khartoem in het weekend gebruikt als uitstapje en relaxoord. Er zitten wat inheemse dieren in kooien, 2 apen een krokodil en wat vogels, ook staan er voor kinderen wat speeltoestellen die toch tekenen hebben van enige vergane glorie.
Lopend door dit kleine complexje komen we aan de oever van de Nijl, wat ons gelijk opvalt is dat de waterspiegel erg laag is, van de oever tot aan het water ligt een diepte van 6 meter. Toch imponerend als je er even bij nadenkt dat in de regentijd de Nijl zelfs over de oeverbanken heen kan stromen, wat een enorme hoeveelheid water is daar voor nodig om die diepte voor ons helemaal te vullen.
De pontons aan de oever die bij hoger water dienst doen als stijger, liggen nu als grote logge stalen walrussen, vastgehouden door enorme staalkabels, tegen de rivierbedding aan. Aan beide oevers zie je dieselwaterpompen staan die deel uit maken van het irrigatie systeem. Het water uit de Nijl wordt opgepompt en het Nijl water vloeit dan over de akkers op de oevers van de Nijl. Wat wel opvalt is dat deze pompen een uitstoot hebben van roetdampen die bij ons niet door de keuring zou komen.
Nadat de kapitein van het Nijlbootje brandstof geregeld had konden we aan boord gaan om in de richting van de stroomversnelling te varen.
Ik kom ogen tekort als we de Nijl op varen, voor ons rijzen grote stenen bergen op uit de aarde en daar tussendoor heeft de Nijl door de eeuwen heen zijn weggebaand. Ook hier is de combinatie van lucht, bergen, vegetatie, water en lokale bouwsels een imponerend schouwspel.
Het is mogelijk om door de stroomversnelling te varen en omdat we zuidelijk varen, dus stroom opwaarts, moet de gashendel van de boort door de kapitein verder opengedraaid worden. De boot schuift langzaam door het kolkende water en na een paar minuten maakt de boot weer meer vaart en zijn we aan de andere kant. Hier hebben wij een goed zicht op de plek waar verderop de Nijl zich tussen de bergen door moet persen, als het waterpijl in de regentijd zeker 6 meter hoger is.
De stroomversnelling waar we nu op de terugweg doorheen schieten is bij een zo hoge waterstand ver onder het oppervlakte, maar voor ons nu een leuke ervaring.
Wij zien hier ook nog enig klein bootverkeer op de Nijl, de kleine bootjes die langskomen herbergen niet alleen mensen maar ook soms geiten of zelfs een ezel met zijn kar die hij normaal gesproken zelf moet trekken. Dat zal deze dag wel de most Lucky donkey in Soedan geweest zijn.
Nadat wij weer bij het beginpunt teruggekeerd waren en het boot vaartje betaald hadden, vertrokken we richting Khartoem voor het laatste loodje van onze trip, de terugreis.
Eerst moesten we nog een halfuurtje hobbelen over zandpaden richting de asfaltweg en daarna richting het zuiden. Om 18.00uur kwamen we aan bij het Hollandhuis vol met indrukken en de indrukken van de stoelen op een aantal gevoelige plekken. Alle indrukken waren de moeite waard geweest om dit allemaal te kunnen zien, het is iets om altijd aan terug te denken.
Plaatsing
Vandaag zijn de plaatsingen bekend geworden en weten we waar de komende 5 ½ maand onze bedjes zullen staan. Ik heb een plaatsing gekregen in Sector 2 Teamsite Rumbek, helaas heeft de VN niet de door ons gevraagde buddy indeling gehonoreerd. Ik zal hier in Khartoem afscheid moeten nemen van mijn buddy Ralph en ga als enige Nederlander naar Rumbek.
Nog even en het UNMO werk gaat beginnen en zal ik 24/7 dienst doen voor de VN en een bijdrage gaan leveren aan de stabiliteit in zuid Soedan.
Tot mijn volgende verslag
Groet ik allen
Masalama
Martin
-
07 Februari 2011 - 16:51
Jeroen:
En welkom in sector II. -
07 Februari 2011 - 16:58
Cees Noordanus:
Hing de ezel nog in de boom te drogen bij de 6e cataract? -
07 Februari 2011 - 17:44
ISabel:
heeej martin:D
zo te lezen en te zien op de foto's heb je het aardig naar je zin daar :D goed ook want je moet ook nog wel even.
wat een mooie foto's ook ik wacht op je volgend verslag :)
(K)(K) Isabel -
07 Februari 2011 - 18:09
Kelly!:
Erg gaaf weer om te lezen!
Ziet er allemaal super mooi uit daar en nu weet ik ook nog iets over de geschiedenis daar!
hihi.
Kan niet wachten op het volgende verslag!
Tot snel date!:P:P.
Liefss, Kell! -
07 Februari 2011 - 18:34
Frans En Loes:
Hoi Martin superfoto's het lijkt meer op een supervakantie ! blijf genieten groetjes Frans en Loes -
07 Februari 2011 - 18:37
Frans Uit Sberg:
Hoi Martin en collegae, dit is toch weer iets wat je maar mooi mee neemt.
Ik ben eigenlijk wel een beetje jaloers.
Hoop dat jullie een goed uitzending hebben en vlug weer terug.
Kunnen we het het echies over hebben.
Groet Frans -
07 Februari 2011 - 20:21
Karin Mol:
Qua cultuur, historie en natuur dus al geslaagd. Ik wens je net zo'n geslaagde tijd in Rumbek!
Veel plezier en succes! -
07 Februari 2011 - 21:42
Ginus En Hennie:
Moi Mien jong het giet wel goed as ik dat zo lees ,een mooi reis verslag en foto,s kijk nu al uit naar het volgende verslag het gaat je goed in Rumbek wij denken aan je
Tjeu uut Drenthe -
07 Februari 2011 - 21:53
Tonny:
na je verhaal weer gelezen te hebben heb je weer heel wat gezien daar
lijkt mij ook wel wat daar
groetjes uit neede -
07 Februari 2011 - 23:15
Samantha:
hey papsie
wat geweldig om die verhalen weer te lezen..
ik ga er zelfs nog wat van leren :)
maar wat een gedoe zeg lekker geregeld..... had je je ze verheugd op samen met je buddy te gaan moet je als enige nederlander..
vind dat ze dat wel ff anders hadden mogen regelen...
oh en nog wat geen foto's in uniform hahah ;) ( ik heb kelly weer gesproken hihi)
dikke kus sam love you -
08 Februari 2011 - 16:33
Opa En Oma:
Wij hebben weer vol intresse je verslag gelezen en wat helemaal super was je foto*s bekeken er is een schrijver in je verloren gegaan.Ga zo door
Groetjes Pa en Moe -
08 Februari 2011 - 21:29
Rita Van Wessel:
Nou nou het lijkt wel vakantie daar haha.
Kan ik niet ff met je ruilen voor een week of twee???
Hier net een verjaardag achter de rug ,en een halve nacht opgeweest om medicijnen te halen voor Anni ,met wie het op het momentniet zo goed gaat,plus daarbij een noodoproep van de alarmcentrale of ik maar even naar mijn vader toe wil gaan die erg ziek zou zijn,oppas geregeld dokter gebeld ,verpleging ,medicijnen ,kost en poep opruimen enz enz.PFFFFF zat ik maar in Soedan.
En dan heb ik natuurlijk nog een paar kinderen die het nu helemaal zonder hun vader moet doen.
HELP.(haha)
Komt allemaal goed hoor,ik hoop alleen dat ik over 20 jaar net zoveel zorg krijg als die ik in de afgelopen jaren aan iedereen gegeven heb.
En je kan toch maar beter geen Buddy hebben als één die alle je spullen J.A.T ......toch????
Lieve Groeten uit Borculo
Eén van je EX-en -
09 Februari 2011 - 15:58
Werk:
Hey Martin,
Na lange tijd niet meer op deze site gekeken te hebben zag in in "Soest Nu" je foto dus weer even kijken dan. Ik hoop dat je genoeg ruimte hebt op je camera want het zijn al aardig wat kodakmomentjes. Je was toch op missie he? ;-)
Als mijn toekomstig C blijf ik je volgen want ik wil wel weten wat je uitvreet daar.
En nu aan het werk...haha
de groeten aan allemaal en een succesvolle missie.
groet Ed Jansen -
10 Februari 2011 - 10:23
Marianne Dobber .:
Nou , nou het lijkt de Oad wel ! We volgen je verhaal met veel interesse ,wel gaaf hoor ! Harry zou wel met je mee willen . Als je hem nodig hebt bel je maar ! Ha , ha ! En wat je buddy betreft , dat heb je altijd met die goedkope reizen ........! Groetjes en pas goed op je zelf .:) -
11 Februari 2011 - 16:46
Cor:
hoi martin
er komen weer genoeg herinneringen boven
veel succes in rumbek en ik blijf je volgen
gr cor -
16 Februari 2011 - 09:13
Lizette :
Martin wat een geweldige foto's en reisverslagen !!
Erg interesant om te lezen en zie op de foto's dat je het goed naar je zin heb.
Groetjes,Lizette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
