En toen was er 24uur licht.
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Martin
07 Mei 2007 | Soedan, Khartoem
Uiteindelijk hebben we 3 nachten doorgebracht in ons “appartement” in Kauda,
Zondag 06-05-2007 hebben wij bevrijdingsdag gevierd.
Onze hoogwaardigheids bekleder, de Kamp Manager, arriveerde om 12.00 uur in Kauda per helikopter, zelfs een half uur te vroeg.
Na de gebruikelijke “small talks” werd er gelijk tot actie overgegaan en binnen”no time” hadden wij een sleutel bemachtigd voor een prefab container met airco.
Wat er toen gebeurd, was nog nooit vertoond hier in Kauda, er werd een strakke militaire operatie uitgerold, onder de code naam “inpakken weg wezen en rap” .
De verplaatsing van de team-site naar Kauda, de ontruiming van het “appartement” en het weer arriveren op de team-site, was binnen een uur gerealiseerd.
Belang van snelheid was geboden, omdat het vermoeden bestond dat we geen afscheid zouden kunnen nemen van ons “appartement” en toch zouden beslissen om te blijven.
Maar zoals al verteld, zat er zoveel snelheid in de actie, dat zulke gedachten gelijk de kop ingedrukt werden.
S’avonds zaten we heerlijk te internetten, na een dag van hard werken, het werd erg donker en er kwam een enorme regenbui over ons kamp, Ron en ik grinniken tegen elkaar “lekker dat we hier zitten hè”.
Toch, enigszins onder de indruk van de regen, liepen of liever gezegd, glibberden en gleden we naar onze prefabs. Tegen elkaar zeggend wat een klei bende hier, verplaatsten we ons naar de onderkomens.
Hier werd vooral Ron geconfronteerd met het spreekwoordelijke “van de regen in de drup”, hadden we bij het “appartement” in Kauda het idee dat het wel eens zou kunnen inregenen, bij de container wisten we het zeker.
Bij mij lag er een klein beetje water binnen bij de deur, maar Ron die buiten zijn moestuin, wil aanleggen, kan ook indoor visjes kweken in de watermassa die zijn container was binnen gedrongen.
Buiten v oor onze containers was het een klei en water chaos.
Ondanks alles zat de stemming er goed in en waren we nog steeds blij met onze keuze, want een airco en 24 uur per dag elektriciteit vergoed een hoop.
Nadat we gesetteld waren, hebben we ook inkopen gedaan, we hadden behoefte aan kookgerei en een soort BBQ oven om op te koken. Het was een heerlijke ervaring om over zo een echte Afrikaanse markt te lopen en lekker te kletsen met de mensen.
Leven op de team-site heeft ons nog een voordeel gegeven, want het kopen van eten blijft een probleem hier, wij kunnen bij de Egyptenaren van de Protection Force iedere dag een heerlijke warme maaltijd eten tegen een kleine vergoeding.
Deze week zijn we voor het eerst mee geweest op een dagelijkse patrouille, die gaan niet verder dan een Km of 40, de patrouille voerde ons door de bergen van de NUBA Moutains en na een half uur rijden door een wonderschone omgeving kwamen we, in een kom tussen de bergen, bij het Hoofdkwartier van een Divisie van de SPLA (Soedanese People Liberation Army), we werden ontvangen door de Generaal van de divisie en hebben met hem een gesprek gehad.
De tweede keer op een dagelijkse patrouille ben ik alleen mee geweest met de UNPOL (United Nations Police) en de “language assistent”. Bij een eerdere Patrouille was naar voren gekomen dat in het vluchtelingenkamp bij Kauda (+/- 1300 mensen) er een tekort is aan latrines en water. Het doel van mijn Patrouille was contact leggen met de NCA (Norwegian Curch Aid) om een oplossing te zoeken voor dit probleem. De NCA regelt in de NUBA Mountains zaken zoals het fabriceren van latrinedeksels, het laten aanleggen van latrines en het boren van waterputten.
De medewerking zal geen probleem zijn, alleen moet het nog duidelijk worden of het kamp kan blijven waar het nu ligt, zodat het aanleggen van latrines ook enig nut heeft.
Ron en Ik hebben in Khartoum de opleiding ALO (Air Laision Officer) gevolgd en wij zijn er dus van hier.
Vanavond 07 mei 2007 was er een nachtelijke vliegveld oefening. Wij moesten samen met een collega uit Figi, die hier al langer zit, een landingsplaats voor helikopters uitzetten met lichtbakens en samen met de Force Protection toezien op de veiligheid.
Er kwam speciaal een helikopter uit Kadugli die 1 landing heeft gemaakt en 4 doorstarts, dit is in het donker redelijk spectaculair ook omdat je relatief dichtbij staat.
Het is trouwens allemaal goed gegaan en de helikopter is veilig teruggekeerd in Kadugli.
De eerste dagen zitten erop in Kauda en we beginnen onze draai wel een beetje te vinden.
Ik groet iedereen
Masalaama
Martin
Zondag 06-05-2007 hebben wij bevrijdingsdag gevierd.
Onze hoogwaardigheids bekleder, de Kamp Manager, arriveerde om 12.00 uur in Kauda per helikopter, zelfs een half uur te vroeg.
Na de gebruikelijke “small talks” werd er gelijk tot actie overgegaan en binnen”no time” hadden wij een sleutel bemachtigd voor een prefab container met airco.
Wat er toen gebeurd, was nog nooit vertoond hier in Kauda, er werd een strakke militaire operatie uitgerold, onder de code naam “inpakken weg wezen en rap” .
De verplaatsing van de team-site naar Kauda, de ontruiming van het “appartement” en het weer arriveren op de team-site, was binnen een uur gerealiseerd.
Belang van snelheid was geboden, omdat het vermoeden bestond dat we geen afscheid zouden kunnen nemen van ons “appartement” en toch zouden beslissen om te blijven.
Maar zoals al verteld, zat er zoveel snelheid in de actie, dat zulke gedachten gelijk de kop ingedrukt werden.
S’avonds zaten we heerlijk te internetten, na een dag van hard werken, het werd erg donker en er kwam een enorme regenbui over ons kamp, Ron en ik grinniken tegen elkaar “lekker dat we hier zitten hè”.
Toch, enigszins onder de indruk van de regen, liepen of liever gezegd, glibberden en gleden we naar onze prefabs. Tegen elkaar zeggend wat een klei bende hier, verplaatsten we ons naar de onderkomens.
Hier werd vooral Ron geconfronteerd met het spreekwoordelijke “van de regen in de drup”, hadden we bij het “appartement” in Kauda het idee dat het wel eens zou kunnen inregenen, bij de container wisten we het zeker.
Bij mij lag er een klein beetje water binnen bij de deur, maar Ron die buiten zijn moestuin, wil aanleggen, kan ook indoor visjes kweken in de watermassa die zijn container was binnen gedrongen.
Buiten v oor onze containers was het een klei en water chaos.
Ondanks alles zat de stemming er goed in en waren we nog steeds blij met onze keuze, want een airco en 24 uur per dag elektriciteit vergoed een hoop.
Nadat we gesetteld waren, hebben we ook inkopen gedaan, we hadden behoefte aan kookgerei en een soort BBQ oven om op te koken. Het was een heerlijke ervaring om over zo een echte Afrikaanse markt te lopen en lekker te kletsen met de mensen.
Leven op de team-site heeft ons nog een voordeel gegeven, want het kopen van eten blijft een probleem hier, wij kunnen bij de Egyptenaren van de Protection Force iedere dag een heerlijke warme maaltijd eten tegen een kleine vergoeding.
Deze week zijn we voor het eerst mee geweest op een dagelijkse patrouille, die gaan niet verder dan een Km of 40, de patrouille voerde ons door de bergen van de NUBA Moutains en na een half uur rijden door een wonderschone omgeving kwamen we, in een kom tussen de bergen, bij het Hoofdkwartier van een Divisie van de SPLA (Soedanese People Liberation Army), we werden ontvangen door de Generaal van de divisie en hebben met hem een gesprek gehad.
De tweede keer op een dagelijkse patrouille ben ik alleen mee geweest met de UNPOL (United Nations Police) en de “language assistent”. Bij een eerdere Patrouille was naar voren gekomen dat in het vluchtelingenkamp bij Kauda (+/- 1300 mensen) er een tekort is aan latrines en water. Het doel van mijn Patrouille was contact leggen met de NCA (Norwegian Curch Aid) om een oplossing te zoeken voor dit probleem. De NCA regelt in de NUBA Mountains zaken zoals het fabriceren van latrinedeksels, het laten aanleggen van latrines en het boren van waterputten.
De medewerking zal geen probleem zijn, alleen moet het nog duidelijk worden of het kamp kan blijven waar het nu ligt, zodat het aanleggen van latrines ook enig nut heeft.
Ron en Ik hebben in Khartoum de opleiding ALO (Air Laision Officer) gevolgd en wij zijn er dus van hier.
Vanavond 07 mei 2007 was er een nachtelijke vliegveld oefening. Wij moesten samen met een collega uit Figi, die hier al langer zit, een landingsplaats voor helikopters uitzetten met lichtbakens en samen met de Force Protection toezien op de veiligheid.
Er kwam speciaal een helikopter uit Kadugli die 1 landing heeft gemaakt en 4 doorstarts, dit is in het donker redelijk spectaculair ook omdat je relatief dichtbij staat.
Het is trouwens allemaal goed gegaan en de helikopter is veilig teruggekeerd in Kadugli.
De eerste dagen zitten erop in Kauda en we beginnen onze draai wel een beetje te vinden.
Ik groet iedereen
Masalaama
Martin
-
08 Mei 2007 - 05:32
Daniël Loos:
Ha die pa,
Tof wat je allemaal beleeft en meemaakt.
Ja nu gaat het avontuur pas echt beginnen.
Ik hoop dat je acommedatie een beetje naar wens is.
Spreek je snel.
Groetjes Daniel, Kir en Sam -
08 Mei 2007 - 09:01
Hilbert:
Als ik dit zo lees valt het toch nog mee, we waren hier in Ed Damazin wel een beetje ongerust. Jullie doen ten miste al iets. Volgende week hebben wij pas de eerste patrouille. Succes verder -
08 Mei 2007 - 09:18
Opa:
alweer niet de eerste die reageert.daan is mij steeds voor.zo op de foto's te zien zijn het vriendelijke mensen daar.als je daar op de markt bent heb je dan ook een tolk bij je of is dat handen en voeten werk.vandaag is je broer jarig en komen barbera en sam en de kinderen.mart een dikke kus van oma en mij groetjes . -
08 Mei 2007 - 09:25
Ed Van Der Hout:
Hallo Martin
Duurde even,al je verhalen gelezen.
Tijd over begrijp ik -)gezien de lengte.
Eindelijk je rijbewijs gehaald werd tijd.
Schoonmaken gaat je ook goed af.
Aardig mensen, leuke markt. Airco container, luxe, heb ik niet eens in mijn caravan en ik ga ook naar warme oorde. Alle gekheid op een stokje ik ben blij dat het goed gaat. en wacht vol spanning op je volgende verhaal.
Groetjes -
08 Mei 2007 - 12:26
Suzanne Gits:
Hai Martin,
Je hebt een voorsprongetje op papa Ronald met het schrijven van je ervaringen! Ik vind het ook erg leuk om jouw verhalen te lezen en je foto's te zien. Net een tikkeltje anders en zo krijg ik een nog beter beeld over hoe jullie daar vertoeven in Kauda!
Pas op jezelf en op die ouwe vader van me!! ;-) (Grapje pap! Jonge God da je der rondloopt, da witte!)
Groetjes, Suzanne -
08 Mei 2007 - 14:06
Marchel En Diana:
He Martin,
hoorde van Babs dat je een eigen website en na even te googlen heb ik je gevonden.
Hoop dat alles daar erg goed gaat.
Werk ze ;-)
Groetjes Marchel en Diana
PS we blijven je volgen!!! -
08 Mei 2007 - 17:50
Jeroen Mol:
Hallo Martin, ik hoop dat je net zoveel plezier daar hebt als ik heb gehad. En uiteraard ook gezond terugkomen. -
08 Mei 2007 - 19:38
Frans & Loes:
Hallo Martin . jou lukt het beter foto,s te laten zien , ze zijn erg mooi jij krijgt ook al een aardig kleurtje zo
groetjes van Frans & Loes
Hou je taai he! -
08 Mei 2007 - 19:58
Petra:
Hoi Martin,
Leuk om te lezen dat je je draai aan het vinden bent. Mooie foto's....
Groetjes
Petra -
09 Mei 2007 - 05:50
Henk O:
Hallo Martin,
Ik lees dat jij bevrijdingsdag anders gevierd hebt als wij in NL.
Maar goed je hebt een onderkomen en dat is beter dan een varkenshok.
Er is nu stroom, internet, water wat wil je nog meer.
Geniet van de omgeving.
Gr.
Henk -
09 Mei 2007 - 17:01
Samantha:
hey pa,
ik ben blij voor je dat het weer wat beter gaat met je slaap verblijf en je eten.
die fotos zjn echt leuk om te bekijken lijkt me wel aardig volk daarow.
ik hoop gauw weer wat van je te lezen en fotos te bekijken.
dikke kusz sam
-
09 Mei 2007 - 17:55
Barbara:
He Mart
Je voedselpakketten zijn onderweg 3 in totaal kan je weer ff hollands voer proeven van drop tot... Hou je haaks en tot horens cq schrijfs
dikke kus Barbara -
10 Mei 2007 - 07:22
Ed Van Der Hout:
Martin heeft iemand al gezegd dat je goed bezig ben?
Nee?
Martin je bent goed bezig.
Groeten -
10 Mei 2007 - 09:46
Suzanne:
Hoi Samantha!
Dankjewel voor jouw berichtje op mijn vaders site. Dat vind ik leuk!
Het is inderdaad geen kattenpis om afscheid te moeten nemen en al helemaal niet als het allemaal zo hectisch moet lopen.
Gelukkig is er vandaag precies één maand voorbij. Nog 5 te gaan!!!!
En wat betreft onze vaders... die redden zich volgens mij wel. Alleen al van al het lachen zullen hun buikjes al strakker worden! Dat weinige eten is een tweede plek ;-)
Veel sterkte voor jou en jullie gezin!
Groetjes van Suzanne -
06 September 2010 - 21:06
Samantha:
hoi pa
ik ben de eerste de je een krabbel stuurt voor je tweede reis:)
hoop dat je het weer zo leuk gaat hebben maar het is wel lang hoor
kusjes sam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
