Lucht patrouille “Air-patrol”
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Martin
09 Juni 2007 | Soedan, Khartoem
Als eerste begin ik mijn story deze keer om te zeggen dat ik blij ben dat mijn Buddy goed is aangekomen, voor zijn verlof, in Nederland.
Door de regen afgelopen zondag werd zijn verlof ineens 2 dagen korter, want het vliegtuig bleef in Kadugli. Ook weer zo een uitdaging/teleurstelling die gedurende de komende regentijd nog wel vaker zal voorkomen.
He, Bud geniet van je verlof en ik zie je weer snel in het idyllische Kauda.
P.S. het pannetje eet lekker
Deze week ben ik mee geweest op de eerste Air-patrol, een patrouille per helikopter.
De Air-patrols worden alleen gedaan gedurende het regenseizoen omdat de “wegen” dan helemaal onbegaanbaar zijn.
De patrouille ging naar het plaatsje DAKA, op zo een patrouille gaat ook altijd Force Protection mee van de Egyptenaren, compleet bewapend met AK 47 (Kalasnikoff), helm en scherfvest.
Als de helikopter geland is moeten zei de helikopter bewaken, want er wordt gewoon ergens geland waar het op dat moment mogelijk is.
In DAKA moesten wij een militaire inspectie (hoeveel manschappen, wapens en algemene vragen) en een “Update Village assessment” (gegevens over het dorp bijwerken). Het laatste bezoek van een patrouille was alweer van begin 2006.
Het was weer een nieuwtje met de nodige indrukken want als je daar met een helikopter land voel je je even bij het uitstappen de Koningin, als het hele dorp is uitgelopen is om de UN te begroeten.
Dan moet je je voorstellen dat er wel zo een 1000 mensen staan die allemaal nieuwsgierig zijn wie daar uitkomt.
De deur gaat open en daar sta je dan, het volgende moment ben je alleen maar handen aan het schudden en Salem A Leikum aan het zeggen.
Wel een heel apart gevoel hoor, de belangrijke mensen te zijn die uit een helikopter stappen.
We moesten zo een 500 meter lopen tot aan de plek waar we werden ontvangen door de commandant van de legereenheid (SAF Noord, Soedanees Armed Forces). De eenheid stelde niet veel voor 1 Sergeant en 5 Korporaals, daarom was deze patrouille ook twee ledig, een militaire inspectie en een update van de gegevens van het dorp.
De Militaire inspectie heeft de Patrouille leider gedaan en de Update heb ik gedaan.
Het was wel een gesprek met hindernissen.
Bij ons vertrek met de helikopter naar DAKA, was de “Language Assistent” (vertaler) in geen velde of wegen te bekennen.
Dus vertrokken we zonder hem en moest de Nationale monitor van de SPLA (SPLA Zuid, Soedanees People Liberation Army) de Maj Hassan het vertalen op zich nemen.
Dit ging moet ik zeggen redelijk goed maar of alles vertaald is wat de mensen gezegd hebben weet ik niet, mijn Arabisch is nog op het niveau van goede morgen en hoe gaat het.
Op een gegeven moment tijdens het interview, liepen de gemoederen tussen de SAF en SPLA aanhangers erg hoog op (niet tegen de VN gericht)en of alles wel vertaald is???
Het dorp is eigenlijk in tweeën gedeeld, de ene groep hangt de SAF aan en de andere de SPLA (die hier wel de minderheid is), zo zijn er 2 scholen. De SAF school heeft acht klassen en 2 leraren, de SPLA school heeft 2 klassen en 1 leraar.
De SPLA leraar komt trouwens uit Kauda, want daar is een regionale opleiding voor leraren en leraressen.
De medische faciliteiten laten ook te wensen over, er is een bakstenen Kliniek gebouwd door “Safe the Children” en er is een verpleegster, maar er zijn geen medicijnen aanwezig. Daar was dan ook het nodige ongenoegen over.
Aan het einde van alle gesprekken, werd er door iemand speciaal aandacht gevraagd voor een 15 tal weeskinderen (deels invalide) in hun gemeenschap die erg arm zijn en het heel erg zwaar hebben.
We gaan de komende week uitzoeken welke organisatie we het beste op de hoogte kunnen brengen, om eens in dat dorp te gaan kijken en te kijken of ze iets kunnen betekenen voor deze kinderen.
Van al deze dingen gaan er soms enige door merg en been, maar we blijven realistisch want we zijn hier om te monitoren, observeren en rapporteren.
Daarbuiten probeer je wel dingen in beweging te zetten, zodat er op kleinschalig niveau toch zaken verbetert kunnen worden en soms mensen direct geholpen worden.
Hulp organisaties verzetten hier in het veld bergen werk met soms weinig middelen, zo is er een Duits ziekenhuis in Lewere, die een regionale taak hebben.
Toevallig ben ik daar op het moment al een paar keer geweest, niet als patiënt maar als IT dokter, om ze te helpen met hun internetverbinding want die is uitgevallen.
Ze hebben zo een satelliet internet verbinding en daar proberen we nu weer een signaaltje uit te krijgen.
Ik kan trouwens gelijk mijn Duits weer even ophalen en zei hebben even een “buurman” waar ze over Europese dingen mee kunnen praten.
Over buurmannen gesproken, deze week komt er iemand naar me toe voor een reisaanvraag naar Khartoum, (ja dat doen we hier ook even bij het UN reisbureau MOVCON) begint deze toch als Soedanees uitziende man Nederlands tegen me te praten, hij heeft een Nederlands paspoort en woont al 10 jaar in Apeldoorn met zijn gezin.
Nu werkt hij voor een hulporganisatie die hier in zijn voormalige vaderland actief is.
Heel apart moet ik zeggen, maar er zijn er wel meer zo komt er ook een Soedanese hulpverlener uit Zwitserland waar hij al 7 jaar woont en als klap op de vuurpijl loopt hier een UNMIS medewerker rond die uit Afghanistan komt.
Af en toe krab ik mij wel eens achter de oren over deze wereld.
De Air-patrols komen zoals al gememoreerd, ter vervanging van de verre voertuig patrouilles gedurende de regentijd.
De regentijd begint zich nu aan te dienen en de eerste BUIEN hebben we al gehad. Het water komt in een korte tijd met bakken uit de hemel en zet alles blank.
De normaal gesproken droge rivierbeddingen bieden dan plaats aan woest kolkende, alles verslindende watermassa’s.
Als de regen opgehouden is stromen deze rivieren weer leeg en er blijft een natte kleffe zandbrij achter, waar het verkeer de nodige moeite mee heeft om doorheen te komen.
Langzaam, drogen dan de rivierbeddingen weer op, in afwachting van de volgende stortvloed van water.
Voor de mensen wordt het steeds lastiger om van A naar B te komen, hoe het zal zijn als het regenseizoen in zijn volle omvang huishoud, kan ik nu alleen maar raden. Ik kan me wel voorstellen dat het al moeilijk zal zijn om van A naar A te gaan.:-)
Ons lieve kleine kampje kamt met wat imago problemen op het gebied van veiligheid, onderhoud toilet en douche ruimtes, 14 zee containers die her en der gedropt zijn door een MI 26 en het onvindbare meubilair.
Al deze signalen waren zelfs doorgedrongen tot Khartoum, zodat we een hele delegatie van het UNMIS hoofdkwartier uit Khartoum mochten ontvangen.
Ik heb natuurlijk als G4 deze kans aangegrepen en heb alle wensen, mankementjes fijntjes uitgelegd en vooral de mankementen laten zien.
Met de toezegging dat men deze maand nog zou starten aan de verbeteringen van het kamp en het kaartje van een van de delegatie leden (met de vraag of we ze wel op de hoogte wilde houden van de voortgang) hebben we ze na 2 uur weer op de heli gezet en uitgezwaaid.
Wie weet, deze maand, we zullen zien.
Van het thuisfront heb ik met de post een aantal dozen ontvangen, o.a. met speelgoed van de kinderen dat ze zelf hebben uitgezocht voor mij zodat ik het hier aan Soedanese kindertjes kan geven.
Babs, Daan en Sam bedankt voor al het lekkers, zo zal ik die 15 Kg wel niet halen hahahaaha.
Florine en Martijn papa heeft er foto’s van gemaakt, het speelgoed en het eten is goed aangekomen. Dikke kus van papa.
Ook zat er allerlei speelgoed bij die mijn vrouw had gekregen en gekocht bij de Wibra en Zeeman.
Hiervoor, mijn hartelijke dank en ik zal voor het speelgoed een goede bestemming gaan vinden.
Natuurlijk ook iedereen een bedankje die mij iets heeft toegestuurd of op mijn site geschreven heeft, het doet je zeker goed als je ver weg zit.
Zo het verhaaltje is weer een heel kapittel geworden.
Veel lees plezier en
Vanuit Kauda
Zuid Kordofan
Soedan
Groet ik jullie allen
Martin
نترام
Door de regen afgelopen zondag werd zijn verlof ineens 2 dagen korter, want het vliegtuig bleef in Kadugli. Ook weer zo een uitdaging/teleurstelling die gedurende de komende regentijd nog wel vaker zal voorkomen.
He, Bud geniet van je verlof en ik zie je weer snel in het idyllische Kauda.
P.S. het pannetje eet lekker
Deze week ben ik mee geweest op de eerste Air-patrol, een patrouille per helikopter.
De Air-patrols worden alleen gedaan gedurende het regenseizoen omdat de “wegen” dan helemaal onbegaanbaar zijn.
De patrouille ging naar het plaatsje DAKA, op zo een patrouille gaat ook altijd Force Protection mee van de Egyptenaren, compleet bewapend met AK 47 (Kalasnikoff), helm en scherfvest.
Als de helikopter geland is moeten zei de helikopter bewaken, want er wordt gewoon ergens geland waar het op dat moment mogelijk is.
In DAKA moesten wij een militaire inspectie (hoeveel manschappen, wapens en algemene vragen) en een “Update Village assessment” (gegevens over het dorp bijwerken). Het laatste bezoek van een patrouille was alweer van begin 2006.
Het was weer een nieuwtje met de nodige indrukken want als je daar met een helikopter land voel je je even bij het uitstappen de Koningin, als het hele dorp is uitgelopen is om de UN te begroeten.
Dan moet je je voorstellen dat er wel zo een 1000 mensen staan die allemaal nieuwsgierig zijn wie daar uitkomt.
De deur gaat open en daar sta je dan, het volgende moment ben je alleen maar handen aan het schudden en Salem A Leikum aan het zeggen.
Wel een heel apart gevoel hoor, de belangrijke mensen te zijn die uit een helikopter stappen.
We moesten zo een 500 meter lopen tot aan de plek waar we werden ontvangen door de commandant van de legereenheid (SAF Noord, Soedanees Armed Forces). De eenheid stelde niet veel voor 1 Sergeant en 5 Korporaals, daarom was deze patrouille ook twee ledig, een militaire inspectie en een update van de gegevens van het dorp.
De Militaire inspectie heeft de Patrouille leider gedaan en de Update heb ik gedaan.
Het was wel een gesprek met hindernissen.
Bij ons vertrek met de helikopter naar DAKA, was de “Language Assistent” (vertaler) in geen velde of wegen te bekennen.
Dus vertrokken we zonder hem en moest de Nationale monitor van de SPLA (SPLA Zuid, Soedanees People Liberation Army) de Maj Hassan het vertalen op zich nemen.
Dit ging moet ik zeggen redelijk goed maar of alles vertaald is wat de mensen gezegd hebben weet ik niet, mijn Arabisch is nog op het niveau van goede morgen en hoe gaat het.
Op een gegeven moment tijdens het interview, liepen de gemoederen tussen de SAF en SPLA aanhangers erg hoog op (niet tegen de VN gericht)en of alles wel vertaald is???
Het dorp is eigenlijk in tweeën gedeeld, de ene groep hangt de SAF aan en de andere de SPLA (die hier wel de minderheid is), zo zijn er 2 scholen. De SAF school heeft acht klassen en 2 leraren, de SPLA school heeft 2 klassen en 1 leraar.
De SPLA leraar komt trouwens uit Kauda, want daar is een regionale opleiding voor leraren en leraressen.
De medische faciliteiten laten ook te wensen over, er is een bakstenen Kliniek gebouwd door “Safe the Children” en er is een verpleegster, maar er zijn geen medicijnen aanwezig. Daar was dan ook het nodige ongenoegen over.
Aan het einde van alle gesprekken, werd er door iemand speciaal aandacht gevraagd voor een 15 tal weeskinderen (deels invalide) in hun gemeenschap die erg arm zijn en het heel erg zwaar hebben.
We gaan de komende week uitzoeken welke organisatie we het beste op de hoogte kunnen brengen, om eens in dat dorp te gaan kijken en te kijken of ze iets kunnen betekenen voor deze kinderen.
Van al deze dingen gaan er soms enige door merg en been, maar we blijven realistisch want we zijn hier om te monitoren, observeren en rapporteren.
Daarbuiten probeer je wel dingen in beweging te zetten, zodat er op kleinschalig niveau toch zaken verbetert kunnen worden en soms mensen direct geholpen worden.
Hulp organisaties verzetten hier in het veld bergen werk met soms weinig middelen, zo is er een Duits ziekenhuis in Lewere, die een regionale taak hebben.
Toevallig ben ik daar op het moment al een paar keer geweest, niet als patiënt maar als IT dokter, om ze te helpen met hun internetverbinding want die is uitgevallen.
Ze hebben zo een satelliet internet verbinding en daar proberen we nu weer een signaaltje uit te krijgen.
Ik kan trouwens gelijk mijn Duits weer even ophalen en zei hebben even een “buurman” waar ze over Europese dingen mee kunnen praten.
Over buurmannen gesproken, deze week komt er iemand naar me toe voor een reisaanvraag naar Khartoum, (ja dat doen we hier ook even bij het UN reisbureau MOVCON) begint deze toch als Soedanees uitziende man Nederlands tegen me te praten, hij heeft een Nederlands paspoort en woont al 10 jaar in Apeldoorn met zijn gezin.
Nu werkt hij voor een hulporganisatie die hier in zijn voormalige vaderland actief is.
Heel apart moet ik zeggen, maar er zijn er wel meer zo komt er ook een Soedanese hulpverlener uit Zwitserland waar hij al 7 jaar woont en als klap op de vuurpijl loopt hier een UNMIS medewerker rond die uit Afghanistan komt.
Af en toe krab ik mij wel eens achter de oren over deze wereld.
De Air-patrols komen zoals al gememoreerd, ter vervanging van de verre voertuig patrouilles gedurende de regentijd.
De regentijd begint zich nu aan te dienen en de eerste BUIEN hebben we al gehad. Het water komt in een korte tijd met bakken uit de hemel en zet alles blank.
De normaal gesproken droge rivierbeddingen bieden dan plaats aan woest kolkende, alles verslindende watermassa’s.
Als de regen opgehouden is stromen deze rivieren weer leeg en er blijft een natte kleffe zandbrij achter, waar het verkeer de nodige moeite mee heeft om doorheen te komen.
Langzaam, drogen dan de rivierbeddingen weer op, in afwachting van de volgende stortvloed van water.
Voor de mensen wordt het steeds lastiger om van A naar B te komen, hoe het zal zijn als het regenseizoen in zijn volle omvang huishoud, kan ik nu alleen maar raden. Ik kan me wel voorstellen dat het al moeilijk zal zijn om van A naar A te gaan.:-)
Ons lieve kleine kampje kamt met wat imago problemen op het gebied van veiligheid, onderhoud toilet en douche ruimtes, 14 zee containers die her en der gedropt zijn door een MI 26 en het onvindbare meubilair.
Al deze signalen waren zelfs doorgedrongen tot Khartoum, zodat we een hele delegatie van het UNMIS hoofdkwartier uit Khartoum mochten ontvangen.
Ik heb natuurlijk als G4 deze kans aangegrepen en heb alle wensen, mankementjes fijntjes uitgelegd en vooral de mankementen laten zien.
Met de toezegging dat men deze maand nog zou starten aan de verbeteringen van het kamp en het kaartje van een van de delegatie leden (met de vraag of we ze wel op de hoogte wilde houden van de voortgang) hebben we ze na 2 uur weer op de heli gezet en uitgezwaaid.
Wie weet, deze maand, we zullen zien.
Van het thuisfront heb ik met de post een aantal dozen ontvangen, o.a. met speelgoed van de kinderen dat ze zelf hebben uitgezocht voor mij zodat ik het hier aan Soedanese kindertjes kan geven.
Babs, Daan en Sam bedankt voor al het lekkers, zo zal ik die 15 Kg wel niet halen hahahaaha.
Florine en Martijn papa heeft er foto’s van gemaakt, het speelgoed en het eten is goed aangekomen. Dikke kus van papa.
Ook zat er allerlei speelgoed bij die mijn vrouw had gekregen en gekocht bij de Wibra en Zeeman.
Hiervoor, mijn hartelijke dank en ik zal voor het speelgoed een goede bestemming gaan vinden.
Natuurlijk ook iedereen een bedankje die mij iets heeft toegestuurd of op mijn site geschreven heeft, het doet je zeker goed als je ver weg zit.
Zo het verhaaltje is weer een heel kapittel geworden.
Veel lees plezier en
Vanuit Kauda
Zuid Kordofan
Soedan
Groet ik jullie allen
Martin
نترام
-
10 Juni 2007 - 07:21
Adie & Stef:
Hoi Martin,
Is zo'n regenbui geen verademing na zoveel zon? Het is weer een indrukwekkend verhaal en geeft wederom aan dat je heden op de juiste plaats bent. Hulp en werk een fijne combinatie. Het gaat je goed. Tot schrijfs. -
10 Juni 2007 - 07:49
Jan Dvd S:
Hallo Martin
we blijven met heel veel belangstelling je berichten lezen; het is en blijft een aparte beleving/gewaardwording/avontuur waar je daar mee bezig bent.
Wij maken ons hier op voor de Groene Dagen, weer even de MBV bijpuimen. Laatste dagen in Nederland drukkend warm en hoge lchtvochtigheid gehad, eind van de (vrij)dag onweer en regen (behalve in A'frt) en dit weekend wisselend droog en buien. Hoop dat het volgende week in ieder geval droog blijft.
Hou je taai, groeten
Jan & Ingrid dvdS -
10 Juni 2007 - 10:07
Roninsoedan.wbj.nu:
Hallo Martin,
Ja, bij het zien van de foto's ben ik alweer geneigd om mijn verlof af te breken en me bij je te voegen. Je hebt de primeur als het gaat om de regenbui die zorgt voor een woeste stroming op en rondom het kamp. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat onze moestuin nog op dezelfde plaatst ligt. Zal wel naast het kamp liggen nu!?
Heb, als medeklusser, met aandacht de kast op foto bij 'Post' bekeken, waarbij met name de steuntjes van de kast wel heel opvallend zijn. Wie ze herkent, mag het zeggen.
Gisteren mijn zwager aangenaam verrast door op zijn verjaardag te verschijnen en ik geniet ondertussen met volle teugen van iedere minuut die ik thuis ben. Het is een soort intensive care waar voor alles gezorgd wordt.
Het kostte wat moeite om in Nederland te komen en bij het aanstaande vertrek naar Sudan, voelt dat nu ook al zo. Wat een schrijnend en pijnlijk verschil tussen hier en daar.
Toch gaan we elkaar weer zien op de 21e van deze maand. We maken samen de klus waar we aan begonnen zijn af en zie nu reeds uit naar de voortzetting van de intense en prettige samenwerking met jou...
Gegroet,
Buddy Ron
PS Je bent de laatste week wel afgevallen. Smal koppie gekregen!
-
10 Juni 2007 - 20:50
Willem Sanders:
Zoals je al aangeeft is het toch haast onbegrijpelijk dat de natuur zo in elkaar zit je moet het denk ik ook echt met eigen ogen gezien hebben. Geniet maar eerst van je verlof. Veel plezier thuis en goede terugvlucht.
groeten
oh ja, we hebben binnen de ACOM regio ook even op deze site gewezen -
11 Juni 2007 - 05:51
Daniël Loos:
Ha die Pa,
Het kan daar best wel nat wezen daar.
Ik hoop dat je keet een beetje water dicht is hahahahaha.
Echt indrukwekkend de foto's.
Groetjes Daan, Kir en Sam -
11 Juni 2007 - 10:55
Pa:
ik heb even gewacht met reageren nu kan ik gewoon zeggen ik ben het met ieder een eens en vooral je foto series zijn formidabel groetjes Pa en Moe -
12 Juni 2007 - 19:03
Lely:
hoi martin
hahaha jah is ikke weer effe is al weer even geleden maar was ook zeer druk hahahaha met sam lol . maar goed om telezen dat alles goed is aan gekomen was een leuke actie he . en wat is daar veel regen gevallen hahaha daar niet alleen dus hier ook in enschede stond dus ook alles blank als het hier dus regent komt het ook met bakken . maar jah bij jou is dat maar een paar dagen he en hier blijft het weer potver .
nou weet nie veel meer tetypen dus tot typssssssss
groetjes en kus knuffffffff van ons -
14 Juni 2007 - 14:41
Elize En Niek:
Hoi Mart,
Ja ik liep een beetje achter maar het blijft indrukwekkend je steeds maar weer op de foto's overal tussen te zien. Mooi verhaal weer. Koelt het af na zo'n regenbui?
dikke kus el en niek -
16 Juni 2007 - 16:38
Barbara:
He Martin hier zijn twee kinderen die stomverbaasd zitten te kijken dat daar zoveel regen is Martijn zegt: Papa vliegtuig regen.
Ook het zien van het nieuwe speelgoed wat ik samen met hun gekocht had is met luid gejuich bekeken.
Bij het zien van hun eigen speelgoed was het toch even goed kijken en met de mededeling oh dat is van mij maar de kindjes daar mogen het wel hebben hoor was het gelukkig geen huilpartij geworden en ja ze wisten het natuurlijk wel maar het is toch anders als je het op de computer ziet dat je speelgoed toch echt weg is nu.
Nu is het wachten op foto's dat je het aan het uitdelen bent dat vinden ze erg leuk om te zien dus doe je best en maak er veel foto's van.
dikke kus florine,martijn,barbara -
17 Juni 2007 - 12:52
Samantha:
hey papa
het is vandaag vaderdag wel een hele rare dat je daar zit maar we denken allemaal aan je.
floor en martijn hebben het al de hele dag over vaderdag.
als je trg bent dan vieren we het wel als ik het dan al niet weer vergeten ben hihi :D:D
maar ik zie dat alles over is gekomen ik hoop dat het allemaal zou smaken je zei dat die 15 kilo nu moeilijk gaan worden maar je kan ook met maten eten en het delen met je buddy als die weer trg is hihi :):) of je gewoon in houden :):)
nog een fijne vaderdag
dikke kusz sam hvj
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
