Ik was erbij
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Martin
17 Juli 2011 | Soedan, Khartoem
Mapuordit
Voordat ik over de onafhankelijkheid vertel start ik eerst met een stukje over mijn laatste LDP hier in Rumbek naar Mapuordit. Op 7 juli 2011 vertrokken we s’morgens naar het gebied waar in april de stammen conflicten waren tussen de Dika’s en de Jur Bell.
Het gebied is, nadat het leger er ontplooit was als veiligheidstroepen, weer vredig en zijn er tussen de twee stammen geen conflicten meer geweest.
Onze opdracht was om ter plekke te gaan kijken hoe de situatie nu is.
De reis ernaar toe was geen probleem, ondanks dat het regenseizoen er als is. Maar zoals iedereen weet is er een grote droogte in de hoorn van Afrika (Somalie en Kenia) deze droogte is in mindere mate ook aanwezig hier in Zuid Soedan. Normaal gesproken vallen er enorme regenbuien in zuid Soedan tijdens dit seizoen, maar de overvloedige regen blijft hier ook uit soms een buitje maar enkele uren later is het water alweer verdwenen. Hierdoor willen de gewassen ook nog niet echt groeien en wordt het waterpijl in de waterputten steeds lager. Het zal dan ook zeker gevolgen hebben voor de voedsel voorziening en de beschikbaarheid aan water in de komende maanden als de droogte blijft aanhouden.
In Mapourdit aangekomen werden we ontvangen door de Payam Administratie en werd bevestigd dat er geen problemen meer waren tussen hun en de Jur uit Mvolo. Wij de UNMOS en de VN werden nogmaals bedankt voor alle energie die wij gestoken hebben gedurende de maanden April en Mei om het conflict niet te laten escaleren en naar een oplossing toe te werken. Ook werd er dank uitgesproken voor de bijdrage van de andere UN agencies en NGO organisaties die zich allen ontfermt hadden over de IDP’s. Wel werd er aangegeven dat er nog steeds een behoefte is aan landbouw-, visserij gereedschap en goederen zoals potten/pannen, plastic zeilen tegen de regen enz.
Voor wat betreft de algehele veiligheidssituatie kwam er een ander conflict naar boven. Je moet weten dat er binnen de Dika stam verschillende soorten zijn de Agar, Atwot en nog een paar meer. Nu zijn er de laatste week alweer 2 mensen omgekomen. Vee rovers van Dinka origine maar van een andere stam, komen nu vee stelen in de omgeving van Mapuordit en ze schromen er niet voor om iemand zonder met de ogen te knipperen naar de eeuwige jachtvelden te sturen. Snel optreden van de Lake State regering is zeker gewenst om het niet weer uit de hand te laten lopen in dit gebied.
Tijdens onze meeting werden we onderbroken door honderden zingende kinderen die de onafhankelijkheidsceremonie voor 9 juli aan het oefenen waren. Het was goed al die vrolijke en lachende gezichten te zien. Een paar maanden geleden zagen we in die zelfde gezichtjes ellende en angst voor al het geweld dat hen toen ten deel viel. Voor ons zelf was het een bevestiging dat wij in dit gebied en dat conflict iets hebben kunnen betekenen en daadwerkelijk hebben bijgedragen aan een stukje vrede.
Het afscheid van de mensen in Mapuordit was hart verwarmend, we hadden toch veel ellende met elkaar meegemaakt in de afgelopen maanden. Afscheid heb ik genomen van de lokale bestuurders en ook van de missionarissen zoals zuster Phillipa, dr Rosario mensen die al jaren in dit plaatsje werken en zoveel goeds doen voor de lokale bevolking, chappo ik zal ze altijd blijven herinneren.
Onafhankelijk
Op 9 juli 2011 werd Zuid Soedan een onafhankelijk staat en gaat verder als de Republiek Zuid Soedan. In de nacht van 8 op 9 juli was de bevolking opgeroepen om naar de kerk te gaan, te bidden voor zoals ze het zelf bestempelden “The New Born Country” en om twaalf uur d.m.v. het aansteken van kaarsen de geboorte te vieren.
Door veel mensen werd gehoor gegeven aan die oproep, maar om klokslag 24.00 uur leek het erop dat de oorlog weer was uitgebroken. Met schoten uit duizenden wapens werd er minutenlang in de lucht gevuurd om de feestvreugde nog meer luister bij te zetten.
Een nadeel van het schieten in de lucht is dat zo een kogel ooit weer eens ergens naar beneden komt en zomaar iemand of iets zou kunnen beschadigen.
Toen de rookwolken dan ook opgetrokken waren bleek een van de leefcontainers op de teamsite geraakt te zijn door zo een neer dalend projectiel. De kogel had het metalen dak van de container doorboord en de tafel die in de container stond, daarna rolde de kogel over de vloer van de container tot hij zijn energie kwijt was. De bewoner van de container mag van enig geluk spreken, hij lag op dat moment te slapen in zijn bed op nog geen meter afstand van de bewuste plek waar de kogel zijn container binnendrong.
Op 9 juli was er een grootse viering in Juba met vele internationale kopstukken, maar ook in Rumbek werd er groots uitgepakt.
Freedom Square was de plaats waar de onafhankelijkheid in Rumbek verkondigd en gevierd werd.
Freedom Square was deze morgen volgestroomd met duizenden en nog eens duizenden mensen uit Rumbek en vele plaatsen uit Lake State. Er was een grote mars georganiseerd van leger. Politie, scholen, vrouwengroepen enz enz. De mars door Rumbek had als eindpunt Freedom Square waar ze in defilé langs de nieuwe eretribune gingen en verzamelden op het midden terrein.
Wij waren ook uitgenodigd om het hele spektakel vanaf de eretribune (trouwens het is de enige tribune op Freedom Square) te aanschouwen. Om 08.00 uur zaten we al op onze plaatsen omdat het programma op dat tijdstip zou beginnen, MAAR Afrika zou Afrika niet zijn als er op tijd begonnen zou worden.
Eerst was het wachten op de Gouverneur die kwam maar 3 uur te laat, of eigenlijk niet te laat hij is de belangrijkste man in Lake State dus eigenlijk waren wij te vroeg. Later bleek dat het niet aan de Gouverneur lag maar aan Juba, waar de president van Zuid Soedan Salva Kirr in het bijzijn van de internationale gemeenschap de eed aflegde en ingezworen werd als de eerste president van de Republiek Zuid Soedan.
Rumbek was gehouden aan het programma in Juba en moest het parallel aanlopen en tja daar in Juba was men maar 3 uur uitgelopen. In de speech van President Salva Kirr verontschuldigde hij zich dan ook aan iedereen dat e.e.a. zo uitgelopen was, maar dat dit in de toekomst zeker beter zou worden.
Dus niet getreurd startte het programma in Rumbek iets later. Er was veel te zien en de foto’s zullen voor zichzelf spreken.
De opening van de ceremonie werd gedaan door door de Bisschop van Rumbek en de Imam van Rumbek, met een gebed en zegen voor de nieuwe staat.
De Bisschop van Rumbek Caesar Mazzolari, die ook al de DOR projecten heeft in Mapuordit, is hedenochtend 16 juli 2011 om 08.00 uur tijdens de eucharistie viering overleden aan een hartstilstand. De gedreven man die al meer dan 25 jaar in Zuid Soedan leefde en werkte met een heel warm hart voor de bevolking van Zuid Soedan, heeft helaas maar 1 week getuigen mogen zijn van de onafhankelijke Republiek.
Het neerhalen van de vlag van Soedan en het gelijktijdig hijsen van de vlag van de Republiek Zuid Soedan was een emotioneel moment voor het talrijke aanwezige publiek. Toen de vlag in top was werd het nieuwe volkslied gespeeld en de bevolking zong uit vollen borst mee.
Emoties waren in de gezichten af te lezen van mannen en vrouwen die jarenlang verbitterd hadden gestreden tegen het leger van Noord Soedan. Zo was er veelvuldig te horen eindelijk vrijheid, de start van een nieuw begin.
Een nieuw begin maar ook een lange weg te gaan om dit nieuwe land op te bouwen en welvaart te brengen.
Na dit historische moment was er een parade van duizenden mensen die in formaties van leger, politie, invalide oorlogshelden, vrouwen organisaties, scholen, religieuze groeperingen enz langs de gouverneur en zijn gasten op de hoofdtribune marcheerden.
De tijd van speeches was aangebroken en tegen 17.30 uur hield de Gouverneur van Lake State zijn speech op Freedom Square in Rumbek, gelijktijdig met president Salva Kirr in Juba.
Er waren tijdens alle feestelijkheden geen incidenten en de mensen vierden hun pas verworven onafhankelijkheid uitbundig. Een voorval is wel het vermelden waard, op de eretribune raakte een vrouw gewond aan haar been toen er (zoals eerder al beschreven) verdwaalde vreugdes kogel zich een weg baande door het metalen dak van de tribune en tot stilstand kwam in haar been. Een kleine smet op een verder geweldig verlopen dag.
Voor mijzelf was het een hele ervaring en ik moest even terugdenken aan de val van de Duitse muur, die open ging in de nacht van 8 op 9 november 1989, ook toen was ik er persoonlijk getuige van omdat ik in die jaren geplaatst was in Seedorf (BRD). En nu 22 jaar later ben ik in de nacht van 8 op 9 juli 2011getuige geweest van de geboorte van een nieuw land. Soms maak je wel eens iets mee in je leven wat in de geschiedenis boeken vermeld zal worden, voor mij is het een bijzonder gevoel en een eer het te mogen aanschouwen.
Afscheid,
Hier op de Teamsite zijn er nu allerlei afscheid feestjes georganiseerd voor mijn afscheid van Rumbek, de collega’s en bewoners van de Teamsite.
De komende dagen vertrek ik richting Khartoem om de VN uitcheck procedure te gaan doen op het Hoofdkwartier en terug te keren naar NL.
Het hoofdkwartier van UNMIS is men inmiddels wel aan het opheffen, maar de uitcheck procedure wordt nog gefaciliteerd. In Juba de hoofdstad van Zuid Soedan wordt op dit moment het Hoofdkwartier opgetuigd voor de nieuwe missie in Zuid Soedan UNMISS (United Nations Mission In South Sudan).
Ook deze keer zullen de foto’s weer boekdelen spreken en ik zal ze, zo snel het internet het toelaat, op de site plaatsen.
Ik groet eenieder
Masalama
Martin
Voordat ik over de onafhankelijkheid vertel start ik eerst met een stukje over mijn laatste LDP hier in Rumbek naar Mapuordit. Op 7 juli 2011 vertrokken we s’morgens naar het gebied waar in april de stammen conflicten waren tussen de Dika’s en de Jur Bell.
Het gebied is, nadat het leger er ontplooit was als veiligheidstroepen, weer vredig en zijn er tussen de twee stammen geen conflicten meer geweest.
Onze opdracht was om ter plekke te gaan kijken hoe de situatie nu is.
De reis ernaar toe was geen probleem, ondanks dat het regenseizoen er als is. Maar zoals iedereen weet is er een grote droogte in de hoorn van Afrika (Somalie en Kenia) deze droogte is in mindere mate ook aanwezig hier in Zuid Soedan. Normaal gesproken vallen er enorme regenbuien in zuid Soedan tijdens dit seizoen, maar de overvloedige regen blijft hier ook uit soms een buitje maar enkele uren later is het water alweer verdwenen. Hierdoor willen de gewassen ook nog niet echt groeien en wordt het waterpijl in de waterputten steeds lager. Het zal dan ook zeker gevolgen hebben voor de voedsel voorziening en de beschikbaarheid aan water in de komende maanden als de droogte blijft aanhouden.
In Mapourdit aangekomen werden we ontvangen door de Payam Administratie en werd bevestigd dat er geen problemen meer waren tussen hun en de Jur uit Mvolo. Wij de UNMOS en de VN werden nogmaals bedankt voor alle energie die wij gestoken hebben gedurende de maanden April en Mei om het conflict niet te laten escaleren en naar een oplossing toe te werken. Ook werd er dank uitgesproken voor de bijdrage van de andere UN agencies en NGO organisaties die zich allen ontfermt hadden over de IDP’s. Wel werd er aangegeven dat er nog steeds een behoefte is aan landbouw-, visserij gereedschap en goederen zoals potten/pannen, plastic zeilen tegen de regen enz.
Voor wat betreft de algehele veiligheidssituatie kwam er een ander conflict naar boven. Je moet weten dat er binnen de Dika stam verschillende soorten zijn de Agar, Atwot en nog een paar meer. Nu zijn er de laatste week alweer 2 mensen omgekomen. Vee rovers van Dinka origine maar van een andere stam, komen nu vee stelen in de omgeving van Mapuordit en ze schromen er niet voor om iemand zonder met de ogen te knipperen naar de eeuwige jachtvelden te sturen. Snel optreden van de Lake State regering is zeker gewenst om het niet weer uit de hand te laten lopen in dit gebied.
Tijdens onze meeting werden we onderbroken door honderden zingende kinderen die de onafhankelijkheidsceremonie voor 9 juli aan het oefenen waren. Het was goed al die vrolijke en lachende gezichten te zien. Een paar maanden geleden zagen we in die zelfde gezichtjes ellende en angst voor al het geweld dat hen toen ten deel viel. Voor ons zelf was het een bevestiging dat wij in dit gebied en dat conflict iets hebben kunnen betekenen en daadwerkelijk hebben bijgedragen aan een stukje vrede.
Het afscheid van de mensen in Mapuordit was hart verwarmend, we hadden toch veel ellende met elkaar meegemaakt in de afgelopen maanden. Afscheid heb ik genomen van de lokale bestuurders en ook van de missionarissen zoals zuster Phillipa, dr Rosario mensen die al jaren in dit plaatsje werken en zoveel goeds doen voor de lokale bevolking, chappo ik zal ze altijd blijven herinneren.
Onafhankelijk
Op 9 juli 2011 werd Zuid Soedan een onafhankelijk staat en gaat verder als de Republiek Zuid Soedan. In de nacht van 8 op 9 juli was de bevolking opgeroepen om naar de kerk te gaan, te bidden voor zoals ze het zelf bestempelden “The New Born Country” en om twaalf uur d.m.v. het aansteken van kaarsen de geboorte te vieren.
Door veel mensen werd gehoor gegeven aan die oproep, maar om klokslag 24.00 uur leek het erop dat de oorlog weer was uitgebroken. Met schoten uit duizenden wapens werd er minutenlang in de lucht gevuurd om de feestvreugde nog meer luister bij te zetten.
Een nadeel van het schieten in de lucht is dat zo een kogel ooit weer eens ergens naar beneden komt en zomaar iemand of iets zou kunnen beschadigen.
Toen de rookwolken dan ook opgetrokken waren bleek een van de leefcontainers op de teamsite geraakt te zijn door zo een neer dalend projectiel. De kogel had het metalen dak van de container doorboord en de tafel die in de container stond, daarna rolde de kogel over de vloer van de container tot hij zijn energie kwijt was. De bewoner van de container mag van enig geluk spreken, hij lag op dat moment te slapen in zijn bed op nog geen meter afstand van de bewuste plek waar de kogel zijn container binnendrong.
Op 9 juli was er een grootse viering in Juba met vele internationale kopstukken, maar ook in Rumbek werd er groots uitgepakt.
Freedom Square was de plaats waar de onafhankelijkheid in Rumbek verkondigd en gevierd werd.
Freedom Square was deze morgen volgestroomd met duizenden en nog eens duizenden mensen uit Rumbek en vele plaatsen uit Lake State. Er was een grote mars georganiseerd van leger. Politie, scholen, vrouwengroepen enz enz. De mars door Rumbek had als eindpunt Freedom Square waar ze in defilé langs de nieuwe eretribune gingen en verzamelden op het midden terrein.
Wij waren ook uitgenodigd om het hele spektakel vanaf de eretribune (trouwens het is de enige tribune op Freedom Square) te aanschouwen. Om 08.00 uur zaten we al op onze plaatsen omdat het programma op dat tijdstip zou beginnen, MAAR Afrika zou Afrika niet zijn als er op tijd begonnen zou worden.
Eerst was het wachten op de Gouverneur die kwam maar 3 uur te laat, of eigenlijk niet te laat hij is de belangrijkste man in Lake State dus eigenlijk waren wij te vroeg. Later bleek dat het niet aan de Gouverneur lag maar aan Juba, waar de president van Zuid Soedan Salva Kirr in het bijzijn van de internationale gemeenschap de eed aflegde en ingezworen werd als de eerste president van de Republiek Zuid Soedan.
Rumbek was gehouden aan het programma in Juba en moest het parallel aanlopen en tja daar in Juba was men maar 3 uur uitgelopen. In de speech van President Salva Kirr verontschuldigde hij zich dan ook aan iedereen dat e.e.a. zo uitgelopen was, maar dat dit in de toekomst zeker beter zou worden.
Dus niet getreurd startte het programma in Rumbek iets later. Er was veel te zien en de foto’s zullen voor zichzelf spreken.
De opening van de ceremonie werd gedaan door door de Bisschop van Rumbek en de Imam van Rumbek, met een gebed en zegen voor de nieuwe staat.
De Bisschop van Rumbek Caesar Mazzolari, die ook al de DOR projecten heeft in Mapuordit, is hedenochtend 16 juli 2011 om 08.00 uur tijdens de eucharistie viering overleden aan een hartstilstand. De gedreven man die al meer dan 25 jaar in Zuid Soedan leefde en werkte met een heel warm hart voor de bevolking van Zuid Soedan, heeft helaas maar 1 week getuigen mogen zijn van de onafhankelijke Republiek.
Het neerhalen van de vlag van Soedan en het gelijktijdig hijsen van de vlag van de Republiek Zuid Soedan was een emotioneel moment voor het talrijke aanwezige publiek. Toen de vlag in top was werd het nieuwe volkslied gespeeld en de bevolking zong uit vollen borst mee.
Emoties waren in de gezichten af te lezen van mannen en vrouwen die jarenlang verbitterd hadden gestreden tegen het leger van Noord Soedan. Zo was er veelvuldig te horen eindelijk vrijheid, de start van een nieuw begin.
Een nieuw begin maar ook een lange weg te gaan om dit nieuwe land op te bouwen en welvaart te brengen.
Na dit historische moment was er een parade van duizenden mensen die in formaties van leger, politie, invalide oorlogshelden, vrouwen organisaties, scholen, religieuze groeperingen enz langs de gouverneur en zijn gasten op de hoofdtribune marcheerden.
De tijd van speeches was aangebroken en tegen 17.30 uur hield de Gouverneur van Lake State zijn speech op Freedom Square in Rumbek, gelijktijdig met president Salva Kirr in Juba.
Er waren tijdens alle feestelijkheden geen incidenten en de mensen vierden hun pas verworven onafhankelijkheid uitbundig. Een voorval is wel het vermelden waard, op de eretribune raakte een vrouw gewond aan haar been toen er (zoals eerder al beschreven) verdwaalde vreugdes kogel zich een weg baande door het metalen dak van de tribune en tot stilstand kwam in haar been. Een kleine smet op een verder geweldig verlopen dag.
Voor mijzelf was het een hele ervaring en ik moest even terugdenken aan de val van de Duitse muur, die open ging in de nacht van 8 op 9 november 1989, ook toen was ik er persoonlijk getuige van omdat ik in die jaren geplaatst was in Seedorf (BRD). En nu 22 jaar later ben ik in de nacht van 8 op 9 juli 2011getuige geweest van de geboorte van een nieuw land. Soms maak je wel eens iets mee in je leven wat in de geschiedenis boeken vermeld zal worden, voor mij is het een bijzonder gevoel en een eer het te mogen aanschouwen.
Afscheid,
Hier op de Teamsite zijn er nu allerlei afscheid feestjes georganiseerd voor mijn afscheid van Rumbek, de collega’s en bewoners van de Teamsite.
De komende dagen vertrek ik richting Khartoem om de VN uitcheck procedure te gaan doen op het Hoofdkwartier en terug te keren naar NL.
Het hoofdkwartier van UNMIS is men inmiddels wel aan het opheffen, maar de uitcheck procedure wordt nog gefaciliteerd. In Juba de hoofdstad van Zuid Soedan wordt op dit moment het Hoofdkwartier opgetuigd voor de nieuwe missie in Zuid Soedan UNMISS (United Nations Mission In South Sudan).
Ook deze keer zullen de foto’s weer boekdelen spreken en ik zal ze, zo snel het internet het toelaat, op de site plaatsen.
Ik groet eenieder
Masalama
Martin
-
17 Juli 2011 - 07:16
Daniël:
Weer een mooi stuk pa.
Geniet er nog maar even van de laatste dagen.
Tot volgende week
Gr. Daan -
17 Juli 2011 - 10:06
Samantha:
haiii pa
wat een super verhaal weer:)
geniet er nog maar ff van en dan komen we je weerhalen..
tel de dagen af haha !!!:P
liefs kusjes sam -
17 Juli 2011 - 10:11
Sam:
ps ik lees dus dat ik erbij was geweest in duitsland met de val van de muur hahaha
nooit geweten :) -
17 Juli 2011 - 11:08
Ed Habets:
Hoi Martin,
Mooi al die verhalen van de nieuwe Afrika correspondent. Meelevend en mooi om te lezen en te volgen. Het zit er weer bijna op. Nog even volhouden. Zal wel niet echt moeilijk zijn. Mijn dochter Laura heb ik 2 weken geleden ook mogen verwelkomen van haar 3e uitzending in 4 jaar. In maart mag ze weer!
Minder leuk is het bericht dat we Richard Hofstede onlangs hebben begraven. Overleden aan een chemokuur.
Met gesmeerde groet,
Ed Habets -
17 Juli 2011 - 12:10
Ralph:
Hoi Martin, Nou het laaste deel is ook voor jou in zicht. Waarschijnlijk treffen we elkaar in het HH. Marcel en ik gaan nog het laaste deel per bus naar Khartoum. Als alles meezit vertrekken we dinsdag.
Spreek je gauw weer.
Groetjes, Ralph -
17 Juli 2011 - 13:23
Lievie :
pfffffffffffffff mooi verhaal maar blij dat je weer snel thuis komt
we kijken naar je uit
kuss en liefs van mij & nat xxje -
17 Juli 2011 - 17:07
Ton Van De Kamp:
Wens je een goede terugreis toe, en bedankt voor al je mooie verhalen ook deze laatste was weer uniek, het ontstaan van een nieuw land.
groet, Ton -
18 Juli 2011 - 12:18
Pa En Moe:
Wat een prachtig verhaal weer en aan historische waarde al helemaal uniek vooral omdat dit de tw
eede keer is dat je dit persoonlijk meemaakt
Nog ruim een week en dan ben je gelukkig weer thuis.
Een dikke kus gr Pa en Moe -
18 Juli 2011 - 14:39
Reinoud:
Hoi Martin, Wij waren er met het referendum, jullie met de onafhnakelijkheid. Mission acomplished!!! Goeie reis terug naar NL!! -
18 Juli 2011 - 20:33
Heyheyheyhey????????:
heyyyyyyyyyyyyy
zozo wat een verhaal weer heel mooi
en de fotos zijn ook weer topppppppie
nog ff en dan ben je weer ik het regenlandje
ga de mooie verhalllllllllllllllllen wel heel erg misssssssssssssen hoor ,,maar je ??
nou knjr geniet nog ff van daar tot??????
hwwjtbmlhtvvjmjhahahahahahahahahahaha -
18 Juli 2011 - 20:39
Heyhey Heyhey????:
goede reis terug
ff vergeten te zeggen hahahahahahahahah
doeggggggggggggggggggie nu weer verder op msn hahahahahaha
liefs ikkkkkkkkie -
19 Juli 2011 - 10:49
Leoma:
Ik heb je verslagen met belangstelling gelezen Martin. Jij bent ook weer een ervaring rijker!Dit neemt niemand je meer af.
Ik wens je een goede reis terug en het ga je goed.
Gr.Leoma -
20 Juli 2011 - 07:36
Ad:
Martin,
ik heb de afgelopen week de sjekkies maar noodgedwongen alleen op het platje van het HH genuttigd. Halen we wel een keer in !
Goede thuisreis en we zien elkaar.
greetz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
